تأثير روش‌هاي تأمين مالي مديريت شهري بر حق‌بر‌شهر در كلانشهر تهران

امروزه چالش تأمين مالي به يكي از مهم‌ترين معضلات شهرداري‌ها به خصوص در كلانشهر تهران بدل شده كه بررسي كميت و كيفيت تأثير اين مسئله بر حق‌بر‌شهر، هدف مقاله حاضر است. روش تحقيق به لحاظ هدف كاربردي و تكنيك تحليل داده‌ها تحليل محتواي جهت دار از نوعِ كيفي انتخاب شده است. داده‌هاي مورد نياز تحقيق از طريق مصاحبه‌ي نيمه باز با 15 تصميم‌ساز و تصميم‌گير حوزه شهري گردآوري شده است. در تحليل داده‌ها، ابتدا جملات پُرتكرار مندرج در مصاحبه‌ها اِحصا و پس از آن متغيرها و مقوله‌هاي لازم جهت كُدگذاري، تعيين شدند. همچنين مبتني بر مدل تحليلي تحقيق كه تشكيل شده از 10 مؤلفه در روش‌هاي تأمين مالي مديريت شهري و 4 مؤلفه در حق‌بر‌شهر است، كُدگذاري متناظر با سؤال تحقيق صورت پذيرفت. پاياييِ كُدگذاري‌ها با بكارگيري روش پايايي مركّب محاسبه شد كه حاصل آن 0.82 بود. مبتني بر اين نتايج، اخذ بهاي خدمات و درآمد مؤسسات انتفاعي شهري به عنوان بهترين روش و عوارض بر پروانه‌هاي ساختماني به عنوان بدترين روش‌ تأمين مالي به‌لحاظ تأثير بر حق‌بر‌شهر تعيين شدند. در ميان مؤلفه‌هاي حق‌بر‌شهر نيز، حق مشاركت در تصميم‌گيري حاكميتي داراي بالاترين اثرپذيري مثبت و حق مالكيت و دسترسي به فضا داراي بالاترين اثرپذيري منفي از روش‌هاي تأمين مالي است.