تاثير آموزش رواني با تلفن همراه بر استرس مراقبين خانوادگي بيماران ترخيص شده مبتلا به اختلال دوقطبي

مقدمه: مراقبين بيماران مبتلا به اختلال دوقطبي بعد از ترخيص بيماران اغلب احساس ناتواني و تجربه اضطراب، افسردگي و استرس دارند. هدف از اين پژوهش، تعيين تأثير آموزش رواني با تلفن همراه بر استرس مراقبين خانوادگي بيماران ترخيص شده مبتلا به اختلال دوقطبي مي باشد. روش كار: مطالعه حاضر يك مطالعه نيمه تجربي دوگروهه با طرح پيش آزمون-پس آزمون است كه در سال 1398 در مركز آموزشي درماني بهاران زاهدان انجام گرفت. به روش نمونه گيري آسان (در دسترس) انتخاب و به شكل تصادفي در دو گروه برابر كنترل(45) و مداخله(45) تخصيص يافتند. ابزار جمع آوري داده ها شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافيك و پرسشنامه 14 سوالي استرس كوهن بود. براي گروه مداخله، آموزش از طريق تلفن همراه بصورت تلفني و پيامك يك روز درميان بمدت 20 روز بعد از ترخيص انجام گرديد و براي گروه كنترل هيچگونه آموزشي صورت نگرفت. ميزان استرس مراقبين قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه اندازه گيري و مقايسه شد. داده ها با كمك نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون هاي كاي دو، t مستقل و t زوجي تجزيه و تحليل شد و نيز مقدار p-value 0.05 استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه هر دو گروه از نظر ويژگي هاي فردي اجتماعي همگون بودند و ميانگين ميزان استرس در گروه مداخله در پيش آزمون 29.70 با انحراف معيار 7.14و در گروه كنترل 29.52 با انحراف معيار 7.14 بود. ميانگين ميزان استرس در گروه مداخله در پس آزمون 26.12 با انحراف معيار 6.53 و در گروه كنترل 30.65 با انحراف معيار 7.11 بود. p-value 0.05 نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه تأثير ارائه آموزش رواني با استفاده از تلفن همراه را در كاهش استرس مراقبين خانوادگي بيماران ترخيص شده مبتلا به اختلال دوقطبي تأييد مي‌كند. توصيه مي‌شود از اين روش درجهت كاهش استرس اين افراد استفاده شود.