پيشگيري از خودكشي در ميان كاركنان پليس ايالات متحده امريكا

مطالعه پيش رو نتايج يك پويش ملي براي بررسي راهبردهاي به كار گرفته شده را به نمايش مي گذارد. محققان اين موضوع از 177 سازمان مجري قانون در سراسر امريكا دعوت، و در اين ميان 110 مورد موافقت كرده اند تا در اين محاسبه كيفي شركت كنند. اين نهادها بر اساس نوع خدماتي كه عرضه ميكنند به يكي از چهار دسته ذيل تقسيم بندي شده است. اول، سازمانهايي با حداقل خدمات )يك برنامه ابتدايي براي كمك به كارمندان(. دوم، خدمات پايه )بهداشت روان، روشهاي پاسخگويي به حوادث بحراني و آموزش مقابله با آن(. سوم، خدمات پيشگيرانه )مراقبتهاي بهداشت روان در خانه، كشيشان مشاور سازمان، برنامه هاي سوء مصرف مواد، پشتيباني همتا، غربالگري سلامتي و تندرستي( را عرضه ميكنند. چهارم، برنامهها و خدمات يكپارچه )خدمات تركيبي كه همه روزه و حتي در شرايط عملياتي عرضه مي شود(. نتايج بيانگر اين است كه بيشتر نهادها و سازمانهاي مجريان قانون در تلاش هستند تا برنامه هاي متضمن سلامت رواني و شادابي افراد پليس را فراهم كنند تا بتوانند از بروز هر چه بيشتر خودكشي در ميان پرسنل اين ادارات جلوگيري كنند. نگرش و رويكرد افسران پليس نسبت به حفظ حريم شخصي و محرمانه بودن موضوع، اين افراد را به سمت استفاده از خدمات در منزل و يا سرويس هاي خصوصي طرف قرارداد سازمان سوق ميدهد. اين در حالي است كه يافته هاي هر چند ضعيف و غيرقابل تعميم به كل ،براساس شواهد جمع آوري شده، نشان ميدهد برنامه هاي پشتيباني همواره در واكنش به موارد اضطراري داراي مشكل بوده و اين در ذات خود شك برانگيز است و سؤالهايي را براي محققين بوجود آورده است