ارزيابي عصب‌شناختي تعامل عاطفي و اجتماعي بازديدكنندگان در فضاهاي بينابيني موزه انقلاب اسلامي و دفاع مقدس

فضاهاي بينابين كه دو مكان اصلي را در كالبد معماري به هم وصل مي‌كنند و در حد فاصل دو رويداد قرار مي‌گيرند، نقش مهمي در چگونگي ارتباط انسان با مكان دارند. دو مقوله‌ انسان‌شناختي و جامعه‌شناسي با عناوين آستانگي و ديگرانگي بهترين نمود را در درك و تعامل با فضاهاي مابين در موزه‌ها دارند كه از طريق ميزان تعامل و مشاركت احساسي ـ عاطفي و تعامل اجتماعي ـ رفتاري مخاطبان موزه‌ها، قابل تحليل‌اند. هدف اين پژوهش درك بهتر ويژگي‌هاي تأثيرگذار فضاهاي مابين در تعامل بهتر با فضاي موزه است. پرسش اصلي اين است كه چه ويژگي‌هاي هندسي در فضاهاي بينابين موزه مي‌تواند تعامل عاطفي و اجتماعي را در مخاطبان افزايش دهد؟ براي پاسخ به اين پرسش ازمشاهده و تحليل رفتار و علم زبان بدن استفاده شد. در نهايت تحليل داده‌ها براساس علم زبان بدن و يافته‌هاي علم عصب شناسي صورت گرفت. براي موردپژوهي، موزه‌ دفاع مقدس تهران برگزيده شد. پنج مفصل بينابيني سالن‌هاي نمايشگاهي انتخاب و با مشاركت مخاطبان تصادفي و با نرم‌افزار آبزرور تحليل رفتاري شد. يافته‌ها نشان داد كه فضاهاي ديوار برجسته‌ گچي و گذرگاه آجري ، بيشترين ميزان تعامل عاطفي و گذرگاه آجري و  مفصل كف شيشه‌اي ، بيشترين ميزان تعامل اجتماعي را در فضاهاي بينابين موجب شده‌اند. هندسه نامتقارن، غيراقليدسي، غيرساده و غيرمتصل و چندضلعي‌هاي پيچيده، به جهت افزايش برانگيختگي مغز، هندسه مناسبي براي فضاهاي بينابين موزه است. مدل تدوين شده براي پژوهش مي تواند با ويژگي تكرارپذيري، در فرايند برنامه‌ريزي پيش از طراحي و ارزيابي پس از طراحي موزه‌هاي با موضوع و موضع متفاوت، كاربرد داشته باشد.فضاهاي بينابين كه دو مكان اصلي را در كالبد معماري به هم وصل مي‌كنند و در حد فاصل دو رويداد قرار مي‌گيرند، نقش مهمي در چگونگي ارتباط انسان با مكان دارند. دو مقوله‌ انسان‌شناختي و جامعه‌شناختي با عناوين آستانگي و ديگرانگي بهترين نمود را در درك و تعامل با فضاهاي مابين در موزه‌ها دارند. اين دو مقوله از طريق ميزان تعامل و مشاركت احساسي ـ عاطفي و تعامل اجتماعي ـ رفتاري مخاطبان موزه‌ها، قابل تحليل‌اند. پرسش اصلي پژوهش اين است كه چه ويژگيهاي هندسي در فضاهاي بينابين موزه مي‌تواند تعامل عاطفي و اجتماعي را در مخاطبان افزايش دهد؟ براي پاسخ به اين پرسش از رويكرد علم عصب‌شناسي رفتاري و مشاهده رفتار از طريق علم زبان بدن استفاده شد. براي مطالعه موردي، موزه‌ دفاع مقدس تهران برگزيده شد و پنج مفصل بينابيني سالنهاي نمايشگاهي انتخاب و با مشاركت مخاطبان تصادفي و با نرم‌افزار آبزرور تحليل رفتاري شد. فضاهاي ديوار برجسته‌ گچي و گذرگاه آجري ، بيشترين ميزان تعامل عاطفي و گذرگاه آجري و مفصل كف شيشه‌اي ، بيشترين ميزان تعامل اجتماعي را در فضاهاي بينابين نشان دادند. هندسه نامتقارن، غيراقليدسي، غيرساده و غيرمتصل و چندضلعي‌هاي پيچيده، به جهت افزايش برانگيختگي مغز، هندسه مناسبي براي فضاهاي بينابين موزه محسوب مي‌شوند. اين يافته‌ها مي‌توانند راهگشاي چگونگي طراحي آستانه‌ها در موزه‌ها باشند.