بررسي اثرات آنتي باكتريال دوده حاصل از عنبرنسارا بر باكتري‌هاي جدا شده از عفونت‌هاي بيماران

مقدمه: استفاده از دودهاي طبي در بيش از 50 كشور دنيا رايج است و مصرف آن در طب سنتي و بين عموم مردم پذيرفته‌شده است. در فرهنگ بومي ايران، طبق نظر پزشكان قديم چون ابن‌سينا و زكرياي رازي استفاده از دود موادي چون اسپند و سرگين الاغ ماده به‌عنوان تركيبي دارويي براي رفع عفونت زخم‌ها به‌ويژه زخم‌هاي حاصل از سوختگي، عفونت سينوس‌ها و چشم، عفونت مقعد و عفونت‌هاي اندام تناسلي زنان مرسوم است. هدف از اين مطالعه بررسي اثرات آنتي باكتريال دود حاصل از سوختن سرگين الاغ ماده (عنبرنسارا) بر تعدادي از باكتري‌هاي جدا شده از عفونت‌هاي زخم و ادرار بيماران است. مواد و روش ها: دود حاصل از سوزاندن سرگين الاغ ماده در متانول 50% جمع‌آوري شد. اثرات آنتي باكتريال غلظت‌هاي mg/ml 100 2/3 دوده جمع‌آوري‌شده، با روش انتشار در ديسك بر 6 باكتري استاندارد و 8 باكتري جدا شده از عفونت‌ بيماران بررسي شد. يافته ها: بزرگ‌ترين هاله مهاري در غلظت mg/ml 100 با قطر هاله 12 ميلي‌متردر سويه استاندارد Micrococcus luteus و قطر 18 ميلي‌متر در سويه استاندارد Klebsiella pneumoniae بود. در همين غلظت در ميان باكتري‌هاي گرم‌مثبت جدا شده از بيماران، بيشترين قطر مهاري با 21 ميلي متردر S. epidermidis و در بين باكتري‌هاي گرم‌منفي جدا شده از بيماران بزرگ‌ترين هاله مهاري با قطر 17 ميلي متر در سويه Proteus mirabilis مشاهده شد. بحث و نتيجه گيري: با توجه به اثرات آنتي‌باكتريال مشاهده ‌شده از دود حاصل از سوختن سرگين الاغ ماده در سويه‌هاي مورد مطالعه‌ كه جدا شده از عفونت‌هاي زخم و ادرار بيماران هستند و اغلب در ايجاد عفونت‌هاي چشم و سينوس نيز دخالت دارند، مي‌توان بر طبق نظرات پزشكان قديمي از اين تركيب براي رفع اين عفونت‌ها استفاده كرد.