عدم شرطيّت توبه در عفو يا اجراي حدّ در اقرار بزهكار

مشهور فقيهان اماميّه معتقد به شرطيّت توبه پس از اقرار جهت اختيار امام در اجراي حدّ يا عفو از آن هستند. اما نظر آيه الله خوئي مخالف ديدگاه مشهور بوده و ايشان به عدم شرطيّت توبه پس از اقرار در اختيار امام براي عفو يا اجراي حدّ قائل است. دلايل مشهور در اين زمينه، اجماع و برخي از روايات است كه بررسي روايات نشان مي ‌دهد علاوه بر ضعف سندي برخي از آنها برخي نيز أخصّ از مدّعا بوده و حتي در اين روايات بحثي از شرط بودن توبه نيامده است. اجماع هم با وجود نظر مخالف در مسأله، با ترديد مواجه است. از طرف ديگر، براي ديدگاه مخالف مشهور هم دليل و مستندي غير از اطلاق و عدم تقييد ادلّه جواز عفو ذكر نشده است. لذا در نهايت با بررسي ادلّه طرفين به نظر مي ‌رسد ديدگاه عدم شرطيّت توبه با توجه به تعليل به كار رفته در روايت طلحه، صحيح‌تر بوده و با ادلّه احتياط در دماء و بناي حدود بر تخفيف نيز موافق‌تر است.