تأثير جهت‌گيري يادگيري بر نوآوري استراتژيك در پرتو جو نوآورانه سازماني

تغييرات و عدم اطمينان در محيط كسب‌وكارها موجب دگرگوني در محيط رقابتي آن‌ها شده و سازمان‌ها مي‌بايست براي موفقيت، رشد به نوآوري توجه كنند. هدف اصلي پژوهش حاضر، تحليل تأثير جهت‌گيري يادگيري بر نوآوري استراتژيك بوده است. همچنين، اين پژوهش بررسي مي‌كند كه جوسازماني نوآورانه چه نقشي در تقويت يا تضعيف اين رابطه ايفا مي‌كنند. رويكرد پژوهش قياسي و استراتژي آن پيمايش از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش حاضر شركت‌هاي دانش‌بنيان ايراني شركت‌كننده در هشتمين نمايشگاه بين‌المللي نوآوري و فناوري (INOTEX) در سال 1398 است. بر اين اساس و پس از مرور ادبيات و طراحي مدل مفهومي، پرسشنامه‌اي مشتمل بر 23 پرسش به نمونه آماري متشكل از 140 شركت ارائه شد. از هر شركت دست‌كم 2 نفر از مديران ارشد به پرسش‌ها پاسخ دادند كه ميانگين نظرات آن‌ها مورد تحليل قرار گرفت. روايي صوري و محتوايي پرسشنامه بر اساس نظر متخصصان و استفاده از پرسشنامه استاندارد و روايي سازه نيز بر اساس تحليل عاملي تأييدي تأييد شد. پايايي از مجراي آزمون‌هاي آلفاي كرونباخ، پايايي مركب تأييد شد. سپس، داده‌هاي گردآوري‌شده به كمك نرم‌افزار اسمارت پي‌ال‌اس و از طريق ماتريس همبستگي، آزمون معادلات ساختاري و آزمون برازش مدل مورد تحليل قرار گرفتند. درنهايت، مشخص شد كه جهت‌گيري يادگيري بر نوآوري استراتژيك تأثيرگذار است. همچنين جو نوآورانه سازماني نيز در رابطه بين جهت‌گيري يادگيري و نوآوري استراتژيك نقش تعديل گر ايفا مي‌كند.