اثر سطوح مختلف شوري، روي و گوگرد تلقيح شده با تيوباسيلوس بر رشد و جذب برخي عناصر غذايي توسط گياه كلزا (Brassica napus L.)

به منظور ارزيابي اثر روي و گوگرد تلقيح شده با تيوباسيلوس و شوري ناشي از كلريد‌ سديم بر رشد و جذب عناصر فسفر، پتاسيم و رويتوسط گياه كلزا، آزمايشي گلخانه اي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با سه تكرار انجام شد. تيمارها شامل شوري خاك در چهار سطح (1، 4، 7 و 10 دسي‌زيمنس بر متر)، گوگرد تلقيح شده با تيوباسيلوس در دو سطح (صفر و 500 كيلوگرم در هكتار) و روي در سه سطح (صفر، 25 و 50 ميلي گرم در كيلوگرم خاك از منبع سولفات روي) و در مجموع 72 تيمار بودند. نتايج نشان داد كه تنش شوري تمام صفات مورد بررسي را تحت تأثير خود قرار داده و باعث كاهش معني‌دار مؤلفه هاي رشد مانند ارتفاع بوته، طول ريشه، وزن خشك اندام هوايي و ريشه و نيز كاهش جذب عناصر غذايي مورد بررسي گرديد؛ ولي، شوري باعث افزايش معني دار غلظت سديم در ريشه و اندام هوايي گياه شد. مصرف گوگرد و كاربرد 25 ميلي گرم در كيلوگرم روي در شرايط تنش شوري، موجب بهبود صفات رشد و افزايش غلظت فسفر، پتاسيم و روي به ترتيب به ميزان 15.26%، 110.5%و 376.6% و نيز كاهش غلظت سديم در اندام هوايي گياه به ميزان 34.77% نسبت به تيمار شاهد گرديد. به طور كلي نتايج نشان داد مصرف گوگرد تلقيح شده با تيوباسيلوس و نيز مصرف سطح بهينه ي كود سولفات روي (25 ميلي گرم در كيلوگرم خاك)، مي تواند با تأثيرگذاري بر خصوصيات خاك و همچنين تأمين مستقيم عناصر، ميزان جذب عناصر غذايي را در شرايط تنش شوري بالا برده و با كاهش ميزان جذب سديم، اثرات زيان بار شوري بر گياه را كاهش دهد.