اثركودهاي شيميائي و آلي در چند تناوب زراعي: نگاهي دوباره به تحقيقي منتشر نشده

نتايج اثر چهار تناوب زراعي دو ساله (غلات، آيش، شبدر و چغندرقند، در تناوب با غلات) و چهار تيمارِ مديريت تغذيه نبات (شاهد،كود حيواني،كود شيميائي و مخلوط كود‌هاي شيميائي و حيواني) در سال‌هاي 1337 تا 1340در مركزِ اصلاح نباتات كرج حاكي از آنست كه اثر مفيد آيش و شبدر در توليد گندم يا جو بعدي مفيد ولي از نظر اقتصادي نياز به بررسي بيشتري داشته است. سادگي دسترسي به كودهاي شيميائي از موارد تأثير كذار در چنين بررسي به حساب آمده است. بيشترين ميزانِ توليد، در چهار تناوب زراعي و چهار تيمار مديريت تغذبه از مصرفِ همزمانِ كودهاي شيميائي به ميزان60-75-60 كيلوگرمK2O و N ,P2O5 در هكتار و كودآلي (كود حيواني به ميزان 20 تن در هكتار) به دست آمد ولي بايد توجه داشت كه امكان دسترسي به كودهاي حيواني و استفاده از ساير كودهاي آلي، براي كار برد در سطح بزرگ، محدود مي‌باشد. آيش، هر چند در سال 1340 موجب افزايش30 درصدي غلات گرديده و چنين افزايشي امكانپذير جلوه مي‌نمايد اما براي كسب اطمينان از اين اثر، تحقيق بيشتري ضرورت دارد. اثرات متقابل تناوب هاي دو ساله بر كودهاي شيميائي، حيواني و مخلوط اين دو قابل ملاحظه نبود. براي تحقيقاتي كه جوابگوي نياز منطقه باشد، يررسي بيشتري توصيه مي‌شود.