مكان يابي تاسيسات و تجهيزات نظامي بر اساس عناصر محيطي مطالعه موردي: سواحل درياي عمان

سواحل با دارا بودن تنوع جغرافيايي از نواحي مهم در جذب جمعيت و فعاليت هاي اقتصادي به ويژه نظامي مي باشند. شناخت رفتارهاي محيط طبيعي در سواحل مي تواند به برنامه ريزي ها و استقرار فعاليت هاي نظامي كمك شاياني كند. بنابراين اين پژوهش به ارزيابي نقش عوامل طبيعي (آب و هوا و ژئومورفولوژي) در مكان گزيني فعاليت هاي نظامي مي پردازد. براي اين منظور مهمترين متغيرهاي تاثير گذار در مكانيابي فعاليت هاي نظامي انتخاب و سپس داده هاي ماهانه 4 ايستگاههاي هواشناسي منطقه براي دوره 30 ساله(1395-1365) جهت ايجاد پايگاه داده هاي اقليمي و لايه هاي ويژگي هاي سطح زمين از جمله شيب، جهت شيب، توپوگرافي، براي شكل گيري پايگاه داده هاي طبيعي انتخاب و در محيط GIS ساماندهي شدند. سپس با استفاده از روش هاي تصميم گيري(AHP,ANP) به ارزش گذاري معيارهاي تاثيرگذر در فرايند مكانيابي پرداخته شد. در نهايت با استفاده از مدل روي هم گذاري فازي نقشه نهايي بهترين مكان هاي استقرار تاسيسات و تجهيزات نظامي در سواحل درياي عمان مهيا گرديد. نتايج نشان داد كه مكان هاي مناسب استقرار بيشتر در نوار ساحلي شرقي و برخي از نقاط غربي قرار دارد. هرچند مي توان مكان هاي پراكنده اي كه حداقل آسيب پذيري را داشته و در جهت اصول پدافند غير عامل باشند،در سرار مناطق ساحلي در نقشه نهايي مشاهده نمود.