پهنه بندي و ارزيابي پتانسيل وقوع زمين لغزش در حوضه آبريز كنديرق چاي با استفاده از مدل ANP

در سالهاي اخير با افزايش خسارات ناشي از وقوع زمين لغزش، بشر در صدد كاهش زيان‌هاي آن برآمده است. بنابراين، با شناسايي مناطق مستعد زمين لغزش و رتبه بندي آنها مي توان تا حدودي از خطرات ناشي از رخداد اين پديده جلوگيري نمود. هدف اين پژوهش شناسايي عوامل مؤثر در وقوع زمين لغزش حوضه كنديرق چاي و پهنه بندي اين حوضه به لحاظ خطر رخداد زمين لغزش با استفاده از روش هاي فرايند تحليل شبكه مي باشد. در اين راستا با توجه به مرفومتري حوضه و نيز نتايج پژوهش هاي گذشته،١٠ عامل مؤثر در رخداد زمين‌لغزش‌هاي حوضه آبريز كنديرق چاي شامل ليتولوژي، كاربري اراضي، بارش، شيب، جهت شيب، فاصله از جاده، فاصله از گسل و فاصله از آبراهه، شاخص قدرت آبراهه( SPI)و شاخص حمل رسوب(STI)، شناسايي و مورد استفاده قرار گرفتند. در ادامه جهت امتيازدهي به عوامل و معيارها و طبقه بندي آنها از روش فرايند تحليل شبكه‌اي ANPاستفاده شده است. بدين‌صورت كه براي مقايسه و رتبه بندي پارامترها از فرايند تحليل شبكه‌اي(ANP) استفاده ‌شده است. نقشه نهايي نشان دادكه حوضه از نظر زمين‌لغزش داراي ۴كلاس مي‌باشد. نتايج نشان مي دهد كه پهنه هاي با خطر كم و پهنه‌هايي با خطر زياد داراي كمترين مساحت در سطح حوضه كنديرق‌چاي هستند. از طرف ديگر پهنه هاي با خطر متوسط وخطر خيلي زياد بيشترين مساحت حوضه را به خود اختصاص داده اند. تطبيق سطوح لغزش يافته و پهنه هاي مواجه با خطر نشان مي دهد كه مناطقي كه در رده خطر خيلي زياد و متوسط قرار دارند داراي بيشترين مساحت از سطوح لغزشي هستند. به طوريكه پهنه با خطر خيلي زياد ٣۵ درصد(٧٩ كيلومتر مربع) و پهنه با خطر زياد 32.6درصد(٧۲ كيلومترمربع) از زمين لغزش ها را به خود اختصاص داده اند. به عبارت ديگر بيش از٧٧ درصد زمين لغزش ها با پهنه هاي خطر خيلي زياد و متوسط مطابقت دارند. همچنين عوامل سنگ شناسي، شيب و فاصله از آبراهه بيشترين تاثير را در وقوع زمين لغزش داشته اند. جهت انجام اين كار از فرآيند تحليل شبكه ANP استفاده خواهد شد.