تبيين مباني و اصول نگهداري و ارتقاء خيابان شهري با رويكرد آموزه‌هاي اسلامي و فرهنگ ايراني (خيابان امام رضا (ع) مشهد)

يكي از موضوعاتي كه شهرهاي امروز ايران با آن مواجه‌اند، موضوع نگهداري و ارتقاء خيابان‌هاي موجود است. نحوه مديريت و برخورد با اين خيابان‌ها موجب بروز مشكلات متنوع در جنبه‌هاي مختلف شهرها شده است. هدف از انجام اين پژوهش بررسي اصول نگهداري و ارتقاي خيابان شهري با تمسك بر آموزه هاي اسلامي و فرهنگ ايراني است. همچنين اين تحقيق به بيان راهكارهايي براي ارتقاي كيفيت خيابان‌هاي شهري با بهره‌مندي از آموزه‌هاي اسلامي و فرهنگ ايراني مي پردازد. جمع‌آوري اطلاعات مورد نياز از طريق مشاهده، برداشت‌هاي ميداني و مطالعات اسنادي و تحليل اطلاعات و داده ها، به كمك بهره گيري از روش‌هاي توصيفي تحليلي، مستندسازي و تحليل گرافيكي صورت پذيرفته است. كيفيت شهرها وابسته به كيفيت خيابان ها هستند و كيفيت خيابان ها نيز برآمده از جزئيات خيابان ها هستند. خيابان‌هاي شهري نيازمند توجه، نگهداري و ارتقاء هستند تا هميشه براي شهروندان جذاب و مطلوب باشند. نتايج حاصل از اين تحقيق، بي‌توجهي به فرهنگ، دين و مذهب شهروندان و نيازهاي آنها، مصالح و هنر بومي آنهاست كه موجب به وجود آمدن فضاهاي شهري بي كيفيت و بي هويت در كلان‌شهرهاي امروز ايران شده است. اين پژوهش به دنبال ارائه الگو براي طراحي خيابان هاي شهري نبوده و در راستاي تدوين اصول و مباني براي برنامه ريزي و طراحي خيابان‌هاي شهري مبتني بر آموزه هاي اسلامي و فرهنگ ايراني، گام بر مي دارد. خيابان مطلوب براي شهروندان ايراني علاوه بر اينكه مي‌بايست ظواهر آن منطبق بر آموزه‌هاي اسلامي و فرهنگ ايراني باشد، لازم است بواطن آن نيز اسلامي و ايراني باشد. صرف درست بودن ظواهر مي‌توان گفت تنها نفاق به دست آمده و با اصلاح بواطن مي‌توان صداقت را در فضاهاي شهري جاري ساخت.