تحليلي بر حكمروايي شهري مبتني بر ارائه الگوي بهينه (مطالعه موردي شهر گرمدره)

مديريت شهري درست و مبتني بر روش هاي صحيح همواره بعنوان يك چالش جدي پيش روي متخصصان شهري بوده است و در طول زمان جاي بحث و بررسي هاي مختلف قرار گرفته است. هر شهر با توجه به ويژگي هاي خاص خود مسائل ويژه اي را تجربه مي كند كه مخصوص همان شهر و محيط اطرافش مي باشد و در اين ميان ايجاد يك الگوي واحد نسخه قابل قبولي نيست.حكمروايي خوب شهري يك اصل مهم در مديريت شهري است كه متاسفانه در كشور ما با موانع متعددي رو به رو مي باشد. نوشتار حاظر از نظر هدف، كاربردي ـ توسعه اي و با روش كمي ـ تحليلي انجام گرفته است كه ابتدا مهم ترين موانع اجراي واقعي حكمروايي شهري در كشور را مشخص نموده و سپس اين موارد را در منطقه مورد مطالعه خود گرمدره بررسي مي نمايد. نتايج گوياي آن است عامل عدم يكپارچگي بين بخش هاي مختلف مديريت شهري با ميانگين 3.8 بيشترين تاثير را در عدم اجراي حكمروايي در كشور دارد. از بررسي نتايج بخش اول 4 شاخص اساسي تاثير گذار در اجراي حكمروايي شهري در منطقه مورد مطالعه بررسي شده است. در سطح اجرايي شهر گرمدره در زمينه شاخص پاسخگويي عامل ضعف در نظارت مستمر و همگاني با ميانگين رتبه 5.38 ، در شاخص حاكميت قانون عامل وجود قوانين متعدد، موازي، تفسيرپذير و گاه متناقض با ميانگين رتبه 3.73، در شاخص شفافيت عامل عدم دسترسي به اطلاعات 4.56 و در شاخص مشاركت عامل تمركز گرايي شديد و مديريت بالا به پايين با ميانگين رتبه 4.48 بيشترين تاثير را در عدم اجراي صحيح حكمروايي شهري در شهر گرمدره دارا هستند.