بررسي تأثير چگونگي استفاده ژئوتكستايل بر به‌سازي باربري مخلوط رس- شن در لايه‌هاي روسازي

هدف اصلي از اين پژوهش، بررسي آزمايشگاهي تأثير نحوۀ كاربرد ژئوتكستايل در ميزان توانايي باربري خاك‌هاي مخلوط رسي و شني منطقه ي باراندوز براي كاربرد در لايه‌هاي روسازي راه است. دراين پژوهش خاك رسي استفاده شده با خاك شني با درصدهاي (25، 50 و 75) مخلوط شده است. تأثير ژئوتكستايل در دو حالت بررسي شد، درحالت اول به‌صورت لايه اي (يك لايه، دولايه و سه لايه در نمونه جاي‌گذاري شده است) و درحالت دوم، ژئوتكستايل به‌صورت قطعاتي با ابعاد 1 ×1 و 5 ×5 سانتي‌مترمربع به‌طور تصادفي با درصد هاي وزني 1، 2 و 3 درصد با مصالح مخلوط شده و رفتار مصالح ارزيابي شده است. براي انجام تحقيق از آزمون آزمايشگاهي نسبت باربري كاليفرنيا (CBR) هر دو حالت خشك و اشباع براساس استاندارد ASTM D1883 بهره گرفته شده است. به‌گونه‌اي كه طبق استاندارد سرعت بارگذاري mm/min 1.27 انتخاب شده و عدد CBR براي نفوذ پيستون به ميزان 2.5 و 5 سانتي‌متر برآورد شده است. درحالت اشباع ميزان درصد تورم در نمونه ها اندازه‌ گيري شده است. نتايج حاصل از تحقيق نشان مي دهد كه ميزان بهينۀ ژئوتكستايل مورد نياز براي مسلح كردن مصالح بررسي شده به‌صورت قراردادن 1 لايه در قسمت مياني و يا افزودن 1% وزني ژئوتكستايل به ابعاد1 ×1 سانتي‌مترمربع است كه اين ميزان در شرايطي كه خاك اشباع باشد به‌طور چشم‌گيري از ميزان تورم مي كاهد و از آن جلوگيري مي‌كند.