سنجش شاخصه‌هاي رضايت‌مندي سكونتي كودكان 11 تا 15 سال پسر در مرحله عمليات صوري آرمان‌گرا، مورد مطالعاتي: مجتمع‌هاي مسكوني نوساز كريم آباد در شهرستان تنكابن

با توجه به اهميت در نظر گرفتن رضايت ساكنان مجتمع‌هاي مسكوني به خصوص كودكان لازم است شاخصه‌هاي رضايت‌مندي ايشان شناسايي و همچنين كيفيت محيطي معماري اين مجتمع‌ها مورد ارزيابي قرار گيرد. در سال‌هاي اخير ساخت مجتمع‌هاي مسكوني بلندمرتبه و مداخله آن‌ها در بافت خانه‌هاي ويلايي در منطقه كريم آباد شهرستان تنكابن رو به افزايش بوده و تأثيرات اين موضوع بيش‌تر گروه كم‌سالان را كه دوره بلوغ فكري و آرماني خود را طي مي‌كنند تحت شعاع قرار داده است. از اين رو مقاله درصدد است كه به بررسي شاخصه‌هاي رضايت‌مندي سكونتي در دوره سني مشخص و با تأكيد بر جنسيت (مذكر) و ارزيابي مؤلفه‌هاي تأثيرگذار بر آن، بپردازد كه از طريق تحليل ويژگي‌هاي شاخص محدوده سني عمليات صوري (1511 سال) و به تفكيك صفات ذهني و عيني افراد جامعه، واقع در مجتمع‌هاي مسكوني نوساز منطقه كريم آباد در شهرستان تنكابن انجام مي‌شود. نوع پژوهش، كاربردي و به لحاظ روش آميخته (كيفي و كمي) و از نوع تحقيق توصيفي تحليلي است و در بخش ديدگاه‌هاي نظري و مروري بر مطالعات پيشين از روش توصيفي و براي دستيابي به روابط علي و شناخت همبستگي و روابط بين متغيرها و شاخص‌ها، روش تحليلي پيماشي استفاده شده است. كه دراين راستا علاوه بر مصاحبه، پرسشنامه بسته پاسخ به كار گرفته شده است. نتايج حاصل نشان مي‌دهد اولويت انتخاب كودكان از ابعاد رضايت‌مندي به جنبه‌هاي ذهني و آرمان‌گرايانه معطوف مي‌شود و البته در اين سنجش صفات عيني به‌عنوان بعد دوم تأثيرگذاري و هم راستا با اثرات صفات ذهني در ميزان رضايت‌مندي كودكان مؤثر مي‌باشد و مي‌توان گفت با توجه به اين‌كه هرچند كودكان در مرحله سني عمليات صوري داراي ديدگاه انتزاعي هستند و تفكراتشان به آرمان‌گرايي منجر مي‌شود مؤلفه‌هاي عيني، از نگاه كودكان آرمان‌گرا ناديده گرفته نشده است.