تبيين چارچوب تأثير سازمان فضايي بر الگوهاي رفتاري شهروندان (مطالعه تطبيقي محلات زرگنده و دروس با استفاده از روش تحليل شبكه شهري UNA)

بررسي و تحليل رابطه الگوهاي رفتاري مردم و ساختارشكل‌دهنده فضا در حوزه شهرسازي از آنجا كه هر دو از ابعاد مهم تلقي مي‌شوند نيازمند يك چارچوب مفهومي تحليلي مشخص است تا پژوهشگران بتوانند بر اساس آن در فضاهاي شهري مختلف به تبيين تأثيرگذاري سازمان فضايي بر شكل‌گيري الگوهاي رفتاري شهروندان بپردازند. اين پژوهش از نوع، توصيفي تحليلي است كه ابتدا با مطالعه و بررسي كتب و مقالات علمي (از طريق روش‌هايي نظير فيش‌برداري و متن‌خواني) اطلاعات مورد نظر جمع‌آوري مي‌شود. در پژوهش حاضر ضمن تبيين چارچوب در جهت تحليل سازمان فضايي در راستاي تعيين و تدقيق رابطه پيكره‌بندي فضا با الگوهاي رفتاري از تكنيك تحليل شبكه شهري1 UNA استفاده مي‌شود و بافت متفاوت دو محله زرگنده و دروس با استفاده از شاخص‌هايي كه امكان ارزيابي را با اين تكنيك دارند مورد ارزيابي قرار مي‌گيرد. سؤال اصلي پژوهش حاضر نيز به اين ترتيب مي‌باشد كه تأثير تفاوت‌ها در سازمان فضايي محلات بر الگوهاي رفتاري شهروندان به چه ترتيبي است؟ لازم به توضيح است كه اين پژوهش فرضيه محور نمي‌باشد. نتايج حاصل از اين پژوهش به تأثير غيرقابل انكار محيط كالبدي و ساختار فيزيكي محيط بر رفتار فضايي افراد تأكيد داشته و بيان مي‌كند كه، ميزان تأثير و شكل‌گيري رفتار فضايي افراد، به ويژگي‌هاي دروني و شخصيتي خاص هر فرد به‌علاوه حواس پنج‌گانه و تصاوير ذهني از ساختار محيط بستگي دارد. ساختار كالبدي موجب پديد آمدن كيفيتي در فضا مي‌شود كه خود بر رفتار فضايي افراد در آن فضا مؤثر است. در واقع در هر محيطي شكل‌گيري رفتار فضايي افراد متفاوت است.