انتخاب بهترين مسير ويژه دوچرخه در حمل ‌و نقل شهري با استفاده از ‌GIS(نمونه موردي :شهر جديد انديشه)

رشد روزافزون شهرها و جمعيت شهري استفاده از وسايل حمل‌ونقل شخصي را افزايش داده كه اين عامل باعث بروز مشكلات بسيار زيادي شده است كه در چند دهه اخير با مطرح شدن مفهوم توسعه پايدار شهري، مديران شهري بايد برنامه‌هاي خود را در جهت توسعه پايدار به كار گيرند. با توجه به اينكه مسيرهاي دوچرخه‌سواري به عنوان يك اقدام در جهت توسعه پايدار قرار دارد. اين پژوهش بر آن است كه مكان‌گزيني مسيرهاي دوچرخه را با معيارهاي مشخص بر اساس نظرات كارشناسان و با استفاده از مدل ANP و نقشه‌هاي GIS را ارائه نمايد. جهت دستيابي به هدف اقدام به وزن‌دهي معيارها توسط 42 كارشناس از طريق پرسشنامه‌هاي مقايسات زوجي و وزن‌دهي مذكور توسط فرآيند تحليل شبكه‌اي (ANP) صورت گرفت. براي حل مسائل، وزنهاي بدست آمده در روش ANP به عنوان ورودي و بردار اهميت نهايي مدل در لايه‌هاي نرم‌افزار GIS وارد مي‌شود. پس از آن با تعريف شعاع تمايل به سفر با دوچرخه در هر كاربري و وزن‌گيري هر لايه و با ادغام نهايي لايه‌هاي انواع كاربري و تراكم جمعيت با يكديگر پهنه وزني نهايي به دست آمد كه با تركيب لايه شبكه دسترسي موجود، مسيرهاي نهايي با احتراز اولويت تعيين گرديد. خروجي مدل ANP نشان داد كه به ترتيب زيرمعيارهاي كاربري مسكوني با 17 درصد، جمعيت خيلي متراكم با 16 درصد، كاربري بازار ايراني با 14 در صد و همچنين كاربري تجاري اداري همراه با جمعيت متراكم با 12 درصد، به ترتيبب يشترين اهميت و تأثير را در اولويت‌بندي مسير ويژه دوچرخه در شهر جديد انديشه داشتند.