ارزيابي اثرات زيست محيطي پيوستن سكونت‌گاه‌هاي پيراموني به شهر اصفهان

در دهه‌هاي اخير شهر‌ها به شكلي بي‌برنامه‌اي رشد كرده‌اند و محدوده‌هاي شهري در مدت كوتاهي به چندين برابر وسعت اوليه خود رسيده و يا توسعه آنها در قطعاتي مجزا، بدون برنامه‌ريزي، جسته و گريخته بوده است باعث الگوي گسترش شهر شده است و به موازات اين الگوي گسترش شهري، اراضي كشاورزي پيرامون با تغيير كاربري مواجه شده‌اند. شهر اصفهان هم مانند ساير شهرها در طول دهه‌هاي اخير رشدي نامتوازن و به شكلي پراكنده داشته است، بطوريكه اين رشد منجر به آثار زيست محيطي مخربي مانند از بين رفتن اراضي كشاورزي مرغوب شده است. يكي از راه‌كارها براي جلوگيري از گسترش شهري، پيوستن شهرهاي پيراموني به كلانشهر است. هدف از اين پژوهش در وهله‌ي اول شناسايي مشكلات زيست‌محيطي پيوستن شهرهاي پيراموني به شهر اصفهان و در مرحله بعد ارزيابي اثرات زيست‌محيطي پيوستن شهرهاي پيراموني به شهر اصفهان مي‌باشد. روش پژوهش حاضر روش آميخته بود. بدين منظور با بهره‌گيري از روش تحليل مضمون براي شناسايي مشكلات زيست‌محيطي و در ادامه براي ارزيابي اثرات پيوستن شهرهاي پيراموني از مدل معادلات ساختاري با استفاده از نرم‌افزار amos استفاده شد. نتايج بدست آمده از اين پژوهش نشان داد كه آلودگي شامل آلودگي خاك، آب، هوا، آلودگي محيط زيست و .. فضاي سبز و چشم انداز شامل تغيير كاربري، حفظ و نگهداري زمين‌هاي كشاورزي، چشم‌انداز هاي مناسب ساختمان‌ها و بافت فرسوده از مشكلات زيست‌محيطي مي‌باشند كه پيوستن شهرهاي پيراموني بيشترين تاثير را بر زمين‌هاي كشاورزي و كمترين تاثير را بر سرانه جمعيت داشت.