تعيين راهبردهاي توسعه‌ي بخش كشاورزي استان مازندران

به دليل ويژگي هاي بارز بخش كشاورزي، اين بخش را مي توان محركه ي اقتصاد در چارچوب اقتصاد مقاومتي دانست. به منظور تحقق اقتصاد مقاومتي، بايستي ضمن تعيين بخش هاي پايه به منظور سرمايه گذاري بهينه، چالش هاي و پتانسيل هاي پيش روي اين بخش نيز شناسايي شوند. با توجه به قابليت هاي توليد محصولات كشاورزي در استان مازندران، در اين مطالعه با استفاده از يك نوع تحليل SWOT مبتني بر رهيافت AHP كه در آن اوزان نسبي بر خلاف مطالعات پيشين، از طريق يك مدل برنامه ريزي رياضي محاسبه مي شود، به شناسايي مشكلات و فرصت هاي موجود در زيربخش «زراعت و باغداري» به عنوان مهمترين زيربخش كشاورزي پرداخته شد. براي استخراج مقايسات زوجي عوامل داخلي و خارجي، با كارشناسان و خبرگان زيربخش زراعت و باغداري سازمان و ادارات جهاد كشاورزي استان مازندران مصاحبه شد. در نهايت، با استفاده از رهيافت QSPM، راهبردهايي براي توسعه اين زيربخش، اولويت بندي شد. براي تخمين نتايج نيز نرم افزارهاي Excel و GAMS مورد استفاده قرار گرفت. نتايج SWOT در تحليل عوامل داخلي و خارجي حاكي از آن بود كه براي توسعه ي زيربخش زراعت و باغداري در استان مازندران، استراتژي هاي تهاجمي مي تواند مفيد باشد. همچنين، نتايج اولويت بندي راهبردهاي از طريق رهيافت QSPM نيز نشان داد كه با توجه به استراتژي هاي تهاجمي، در زيربخش زراعت و باغداري، «افزايش تحقيقات به نژادي تهاجمي»، «ايجاد پايانه‌هاي صادرات ميوه و تره‌بار» و «توسعه ي صنايع تبديلي» به عنوان راهبردهايي در جهت مقاوم سازي اقتصاد استان مي توانند مدنظر قرار گيرند. با توجه به نتايج اين تحقيق، راهكارهايي همچون استفاده از پژوهشگران و دانش آموختگان كشاورزي، حمايت و توسعه ي صنايع تبديلي و تكميلي محصولات كشاورزي و توسعه ي بازار و افزايش صادرات محصولات و فرآورده هاي كشاورزي، پيشنهاد مي شود.