ارتقاي توان تفكيك مكاني بخار آب ستوني جو، به‌دست‌آمده از سنجنده AIRS، براي بهبود دقت بازيابي دماي سطح خاك

يكي از مهم‌ترين پارامترها، در تمامي تعاملات بين سطح و جو، بخار آب ستوني جو است كه در بسياري از مطالعات هواشناسي، محيطي، كاربردهاي اكولوژيك و كشاورزي نقش كليدي دارد. اندازه‌گيري اين پارامتر در ايستگاه‌هاي هواشناسي مستلزم استفاده از راديوسوند است كه، علاوه‌بر نقطه‌اي و محدودبودن مشاهدات، بسيار پر‌هزينه است. ازآنجاكه اين پارامتر، در مقايسه با ساير پارامترهاي جوّي، بيشترين تأثير را در راديانس رسيده به سنجنده دارد، سنجش از دور راهكاري جايگزين براي برآورد اين پارامتر بسيار مهم جوّي محسوب مي‌شود. يكي از سنجنده‌هايي كه اين پارامتر را اندازه‌گيري مي‌كند AIRS است كه توان تفكيك پايين (حدود 40 كيلومتر) آن، در بسياري از كاربردها، مطلوب نيست. بنابراين، هدف اصلي اين تحقيق ارتقاي توان تفكيك مكاني بخار آب ستوني اين سنجنده، با استفاده از روشي مبتني‌بر نسبت‌گيري باندي و تلفيق آن با داده‌هاي سنجنده MODIS است. در ادامه، با توجه به تأثير مهم اين پارامتر در برآورد دماي سطح خاك (LST)، نقش بخار آب ستوني ارتقايافته جوّ در برآورد LST بررسي مي‌شود. به‌منظور اعتبارسنجي و تعيين دقت برآورد پارامترها، از سري داده‌هاي مستقل استفاده شد. نتايج نشان داد كه روش پيشنهادي پتانسيل بالايي در ارتقاي توان تفكيك مكاني بخار آب ستوني به‌دست‌آمده جو ازطريق سنجنده AIRS دارد؛ بدون اينكه كاهش چشمگيري در دقت آن مشاهده شود. همچنين، اين نتيجه حاصل شد كه بخار آب ستوني ارتقايافته جو ممكن است دقت برآورد LST را افزايش چشمگيري دهد.