طراحي مدل ارتباطي بين نگرش به خريد محصولات تقلبي با محبوبيت برند در خريداران محصولات ورزشي

هدف پژوهش حاضر طراحي مدل ارتباطي بين نگرش به محصولات تقلبي با محبوبيت برند در خريداران محصولات ورزشي بود. اين تحقيق از نظر هدف، از نوع تحقيقات كاربردي، به لحاظ گردآوري داده‌ها همبستگي است. جامعه آماري پژوهش تمامي مشتريان محصولات ورزشي در شهر تهران بود. با توجه نامشخص بودن تعداد نمونه تحقيق 10000≤N درنظر گرفته شد. با استفاده از جدول مورگان تعداد 384 نفر از مشتريان محصولات به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده به‌عنوان نمونه تحقيق انتخاب شدند. به‌منظور جمع‌آوري داده‌ها و اندازه‌گيري متغيرهاي تحقيق از پرسشنامه‌هاي استاندارد استفاده شد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي (جداول و نمودارهاي توزيع فراواني) و آمار استنباطي (همبستگي پيرسون و مدل تحليل مسير) به‌منظور بررسي فرضيات تحقيق استفاده شد. در نهايت نتايج تحقيق نشان داد آگاهي از ارزش، اثر اجتماعي و هنجار ذهني اثر مثبت معناداري و برداشت نسبت قيمت كيفيت، وفاداري برند، ريسك‌گريزي و ريسك ادراك‌شده اثر منفي معناداري بر نگرش به محصولات تقلبي دارند. نگرش به محصولات تقلبي نيز اثر مثبت معناداري بر محبوبيت برند داشت. همچنين براساس يافته‌هاي تحقيق تأثير رضايت خاطر شخصي، وجهه برند، مسائل اخلاقي و آگاهي از برند بر نگرش به محصولات تقلبي معنادار نبود. با توجه به نتايج تحقيق مي‌توان گفت آگاه‌سازي مشتريان در مورد جنبه عملكردي محصولات اصلي در مقابل محصولات تقلبي و نيز تبليغات آگاهي‌دهنده در شناساندن محصول تقلبي به افراد و همچنين تغيير نگرش آنها اثرگذار خواهد بود.