عنوان مقاله :
بررسي مقوله وجهيت در رُمان «شوهر عزيز من » اثر فريبا كلهر بر اساس ديدگاه فاولر
پديد آورندگان :
احمدي ، آرام دانشگاه آزاد اسلامي واحد قائم‌شهر - گروه زبان و ادبيات فارسي , فرصتي جويباري ، رضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد قائم‌شهر - گروه زبان وادبيات فارسي , پارسايي ، حسين دانشگاه آزاد اسلامي واحد قائم‌شهر - گرو زبان وادبيات فارسي
كليدواژه :
سبك‌شناسي , وجهيت , سبك زنانه , فريبا كلهر , شوهر عزيز من
چكيده فارسي :
در هر متني، باورها، احساسات، پيش‌داوري‌ها و نگرشِ شخصي نويسنده آن، به گونه‌اي بروز پيدا مي‌كند كه بيان‌گر موضع و جهت‌گيريِ نگارنده آن است. يكي از مقوله‌هاي مهمِ دستوري كه جهت‌گيريِ نويسنده را در يك متن نشان مي‌دهد، «وجهيّت» است. در پژوهش‌هايي كه تاكنون در پيوند با بررسي وجهيت در رُمان‌هاي زن‌هاي ايراني انجام شده، وجهيت فقط به «وجه فعل» محدود شده و به ديگر سازه‌هاي وجه‌ساز توجه نشده‌است؛ در صورتي‌كه اين جهت‌گيري افزون بر وجه فعل، در مقوله‌هاي ديگر دستوري همچون قيد و صفت نيز بروز پيدا مي‌كند. در اين پژوهش، مقوله «وجهيت» در رُمان «شوهر عزيز من» نوشته «فريبا كلهر» مورد بررسي قرار مي‌گيرد. هدف پژوهش حاضر اين بود كه مشخص شود چه گونه‌هايي از وجهيت در اين رُمان به كار رفته و هر كدام از اين گونه‌هاي وجهيت، بيان‌گر چه جنبه‌هائي از سبك زنانه است. گونه‌هاي پُركاربرد وجهيت در اين رُمان، بر مبناي الگوي فاولر (Fowler, 2016) و با بهره‌گيري از نظريه‌هاي مطرح‌شده در كتاب سبك‌شناسي محمود فتوحي (Fotuhi, 2012) مورد بررسي قرار گرفتند. اين بررسي نشان مي‌دهد كه كاربرد اين گونه‌ها، بيشتر بيان‌گر مفهوم ترديد و نبودِ اطمينان است كه از جمله ويژگي‌هاي سبك زنانه به شمار مي‌رود.
