اثر گرسنگي كوتاه‌مدت بر برخي شاخص‌هاي رشد، خون‌شناسي و بيوشيمايي سرم ماهي پنگوسي شكاري (Pangasius sutchi)

در آبزي‌پروري و محيط زندگي طبيعي، ماهيان ممكن است با گرسنگي كوتاه يا طولاني مدت مواجه شوند. هدف اين مطالعه بررسي اثرات گرسنگي بر برخي شاخص‌هاي رشد، خون‌شناسي و بيوشيمايي سرم ماهي پنگوسي شكاري (Pangasius sutchi) بود. در اين مطالعه از 60 قطعه ماهي با ميانگين وزني 2.5 ±30.5 گرم استفاده شد. ماهيان در دو تيمار شامل تيمار شاهد و تيمار گرسنگي با سه تكرار تقسيم‌بندي شدند. ماهيان گروه شاهد به به ميزان، 2% وزني روزانه تغذيه شدند. پس از پايان دوره 15 آزمايش، نتايج نشان داد كه گرسنگي منجر به كاهش وزن ماهيان به طور معني‌داري مي‌شود (p 0.05) شاخص‌هاي خون‌شناسي تعداد گلبول‌هاي قرمز، هماتوكريت و هموگلوبين نيز در ماهيان تيمار گرسنه به طور معني‌داري كمتر از تيمار شاهد بود. گرسنگي منجر به كاهش معني‌دار سطح تري‌‌گليسريد، كلسترول و گلوكز سرم گرديد (p 0.05). در مجموع، نتايج نشان داد كه گرسنگي مي‌تواند تاثيرات منفي بسياري بر ويژگي‌هاي زيستي ماهي پنگوسي در شرايط اسارت داشته باشد.