تحليل شبكه گردشگري در‌كانون‌هاي گردشگري ناحيه اردبيل

برنامه ريزي گردشگري نيازمند درك تعامل ميان عرضه و تقاضا و تأثير و تأثر هريك در ارتباط با ديگري است؛ از اين رو، برنامه ريزي مقصد گردشگري از عوامل مهم برنامه ريزي توسعه است. در اين بين، تحليل شبكه از جمله به روزترين و كارآمدترين تحليل‌هاست كه از طريق پيوند كانون هاي كوچك، قدرت آنها را در برابر مراكز برتر افزايش مي دهد. با توجه به ضعف قدرت جاذبه و پراكندگي بسياري از مقاصد گردشگري، ساماندهي آنها در قالب شبكه به هم افزايي توان اين مقاصد كمك مي كند؛ از اين رو، تحليل شبكه اي و كاربردهاي آن در توسعه گردشگري منطقه‌اي ضروري است. پژوهش حاضر با هدف بررسي و تحليل شبكه گردشگري در كانون‌هاي گردشگري ناحيه اردبيل انجام شده است. روش پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و بر اساس ماهيت توصيفي تحليلي است و داده هاي پژوهش با روش پيمايش ميداني گردآوري شده است. جامعه آماري تحقيق را 79 روستاي پيرامون 5 كانون گردشگري ناحيه اردبيل تشكيل مي دهد كه داده هاي لازم به صورت تمام شماري از مديران محلي جمع آوري گرديد. تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار  NodeXLو GIS انجام گرديده است. با توجه به بررسي شبكه گردشگري و ارائه الگوي فضايي در ناحيه اردبيل يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه اغلب روستاهاي تك سلولي در قسمت‌هاي جنوبشرقي و جنوبغربي ناحيه مورد مطالعه قرار داشته، تراكم روستاهاي چند سلولي كوچك، اغلب در قسمت هاي مركزي و غرب ناحيه، روستاهاي چند سلولي بزرگ، در قسمت هاي مركزي، غرب و شمالشرقي ناحيه واقع شده اند. با استفاده از نتايج بدست آمده و با تقويت ارتباط بين جاذبه‌هاي منطقه و برقراري شبكه كامل و هم پيوند، زمينه براي استفاده بهينه از جاذبه هاي منطقه فراهم مي گردد.