بررسي عوامل پيشگويي كننده آگاهي از استفاده وسايل حفاظت فردي در كارگران شركت آلومينيوم ايران(ايرالكو): كاربرد تئوري شناختي- اجتماعي

مقدمه: در طراحي مداخلات، اصلاح رفتار در مورد استفاده از وسايل حفاظت فردي، شناسايي و تحليل مخاطبان جايگاه مهم و ويژه اي دارد. هدف از اين مطالعه، تعيين عوامل پيش بيني كننده آگاهي براي استفاده از وسايل حفاظت فردي بر اساس سازه هاي تئوري شناختي اجتماعي در كارگران كارخانه آلومينيوم ايران در سال 1397 بود.روش كار: در اين مطالعه توصيفي تحليلي كه به روش مقطعي اجرا شد، با مراجعه به خط توليد كارخانه آلومينيوم ايران در شهر اراك، پرسشنامه محقق ساخته بر اساس سازه هاي تئوري شناختياجتماعي، شامل سوالات مربوط به اطلاعات دموگرافيك، آگاهي و پرسشنامه محقق ساخته مبتني بر سازه هاي تئوري شناختي - اجتماعي (Social Cognitive Theory)، توسط 188نفر از كارگران شاغل تكميل شد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آمار توصيفي، آزمون هاي chisquare و تحليل رگرسيون لجستيك، در نرم افزار SPSS نسخه 24 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. سطح معني داري كمتر از 0.05 در نظر گرفته شد. يافته ها: از ميان كارگران شركت كننده در پژوهش، (88نفر)46.8 درصد افراد از آگاهي متوسط و(100نفر) 52.2 درصد از آگاهي بالايي برخوردار بودند. از ميان متغير هاي دموگرافيك، وضعيت تأهل، سطح تحصيلات، ميزان درآمد، سن، سابقه كار و وضعيت استخدامي(0.05 p) و تمام سازه هاي تئوري شناختي اجتماعي (0.05 p)، با ميزان آگاهي ارتباط معني داري داشتند كه از بين آنها سطح تحصيلات و وضعيت استخدامي در مجموع 80.6 درصد و سازه هاي خودكنترلي، محيط و خودكارآمدي موانع درك شده 64 درصد از احتمال قرار گرفتن كارگران در گروه با آگاهي بالا را تبيين مي نمود.نتيجه گيري: مطالعه حاضر نشان داد كه متغيير هاي سطح تحصيلات، وضعيت استخدامي، سازه هاي خودكنترلي، محيط و خودكارآمدي موانع درك شده مي تواند جهت طراحي مداخلات آموزشي به منظور بهبود آگاهي كارگران در زمينه استفاده از وسايل حفاظت فردي مؤثر باشد.