روشي جديد در شناسايي كور حالت اوليه درهم ساز هم‌زمان بعد از كدگذار كانال

بلوك درهم ساز يكي از پُركاربردترين بلوك هاي مخابراتي در طراحي پروتكل هاي مخابرات ديجيتال است. اين بلوك، به‌منظور تصادفي سازي رشته بيت ها مورد استفاده قرار مي گيرد و معمولاً بعد از كدگذار منبع يا بعد از كدگذار كانال استفاده مي شود. در شناسايي كور نيز فرض مي كنند بلوك درهم‌ساز بعد از كدگذار منبع يا بعد از كدگذار كانال قرار گرفته باشد. غالباً در طراحي درهم سازهاي خطي از LFSR ها استفاده مي شود. بنابراين، درهم سازها را با استفاده از چندجمله اي بازخورد و حالت اوليه آن تعريف مي كنند. در كارهاي پيشين، به شناسايي حالت اوليه درهم ساز بعد از كدگذار كانال پرداخته شده است، وليكن بايد توجه داشت كه در همه شرايط، الگوريتم‌هاي ارائه‌شده قادر به پاسخگويي نيستند. در اين شرايط، ممكن است از روش جستجوي كامل جهت شناسايي حالت اوليه درهم ساز استفاده شود كه روشي بسيار زمان بَر است. در اين مقاله، الگوريتم جديدي براي شناسايي حالت اوليه درهم ساز بعد از كدگذار كانال ارائه مي شود، كه قادر است در شرايطي كه الگوريتم هاي ديگر پاسخگو نيستند، به شناسايي حالت اوليه درهم ساز بپردازد. در الگوريتم جديد، فضاي جستجو نيز كاهش پيدا كرده و در نتيجه زمان بسيار كمتري براي شناسايي صرف مي شود.