عنوان مقاله :
تعيين رابطه بين فرسودگي تحصيلي با پيشرفت تحصيلي دانشجويان دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي گيلان
پديد آورندگان :
فلاح چاي ، مهران دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده دندانپزشكي، مركز تحقيقات علوم دندانپزشكي - گروه پروتزهاي دنداني , طاهري ، ماهدخت دانشگاه علوم پزشكي گيلان - مركز تحقيقات آموزش پزشكي , نشاندار اصلي ، حميد دانشگاه علوم پزشكي گيلان - مركز تحقيقات علوم دندانپزشكي, دانشكده دندانپزشكي - گروه پروتزهاي دنداني , بابايي همتي ، ياسمين دانشگاه علوم پزشكي گيلان - مركز تحقيقات علوم دندانپزشكي - گروه ارتودنسي , پورسيديان ، سينا دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده دندانپزشكي
كليدواژه :
فرسودگي تحصيلي , پيشرفت تحصيلي , دندانپزشكي , دانشجويان
چكيده فارسي :
مقدمه: فرسودگي تحصيلي دانشجويان همواره اهميت بسزايي داشته است. زيرا نه تنها در سرنوشت علمي دانشجويان تاثير داشته، بلكه افزايش آن مي تواند به سلامت روحي دانشجويان آسيب رساند و آنان را با ناكامي هاي مختلفي مواجه كند. لذا هدف مطالعه حاضر تعيين رابطه بين فرسودگي تحصيلي با پيشرفت تحصيلي دانشجويان دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي گيلان بود. روش ها: مطالعه حاضر از نظر روش توصيفي تحليلي است. جامعه آماري اين پژوهش را 173 دانشجوي دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي گيلان در سال تحصيلي 98 - 97 تشكيل مي دادند و روش نمونه گيري به شيوه تصادفي ساده بود. ابزار جمع آوري داده ها شامل پرسشنامه برسو و براي پيشرفت تحصيلي از معدل دو ترم قبل و معدل كل دانشجويان استفاده شد. داده ها از طريق شاخص هاي آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و سپس در بخش تحليلي از آزمون هاي آمار استنباطي شامل آزمون t تك نمونه اي، t گروه هاي مستقل، تحليل واريانس يك راهه، ضرايب همبستگي، پيرسون و براي بررسي فرض نرمال بودن داده ها از نمودارهاي ساقه و برگ و با استفاده از نرم افزار آماري SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميانگين نمره فرسودگي تحصيلي دانشجويان دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي گيلان 62/62 ±46/8 بود. هم چنين نتايج بيانگر آن بود كه بين مولفه هاي فرسودگي تحصيلي بيشترين ميانگين مربوط به ناكارآمدي درسي (72/27 ±19/4) و كم ترين ميانگين مربوط به بي علاقگي (2/92 ±11/3) است. هم چنين ميانگين نمره فرسودگي تحصيلي دانشجويان دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي گيلان (6/62 ±46/8) بود. 83/8 درصد از دانشجويان سطح متوسطي از فرسودگي تحصيلي داشتند. نتايج نشان داد كه بين فرسودگي تحصيلي (0/25=r و 0/001 p)، خستگي هيجاني (0/28=r و 0/001 p)، بي علاقگي تحصيلي (0/24=r و 0/001 p) با پيشرفت تحصيلي رابطه منفي معني داري وجود دارد. اما بين ناكارآمدي درسي و پيشرفت تحصيلي رابطه معني دار مشاهده نشد (0/06=r و 0/409=p). همچنين نتايج بيانگر وجود تفاوت معني داري بين جنسيت با پيشرفت تحصيلي دانشجويان بود (3/52=t و 0/001=p). نتيجه گيري: نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه درصد قابل توجهي از دانشجويان فرسودگي تحصيلي را تجربه مي كنند. با توجه به نتايج حاصله، فرسودگي تحصيلي، خستگي هيجاني، بي علاقگي و ناكارآمدي درسي موجب كاهش پيشرفت تحصيلي مي گردند.
عنوان نشريه :
پژوهش در آموزش علوم پزشكي
عنوان نشريه :
پژوهش در آموزش علوم پزشكي