بررسي رابطه معنويت با اخلاق حرفه اي و تعهد سازماني (مطالعه موردي ستاد ناجا)

زمينه و هدف: هدف اصلي پژوهش حاضر تعيين رابطه معنويت در محيط كار با اخلاق حرفه‌اي و تعهد سازماني كاركنان ستاد نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران بوده است. روش پژوهش: روش پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه گردآوري داده‌ها توصيفي پيمايشي از نوع همبستگي بوده است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كاركنان معاونت‌هاي ستاد ناجا مي‌باشند كه از طريق فرمول كوكران، تعداد 257 نفر از كاركنان ستاد نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب گرديدند. ابزار تحقيق شامل سه پرسشنامه بوده است كه براي سنجش معنويت در محيط كار ستاد نيروي جمهوري اسلامي از پرسشنامه معنويت در محيط كار گيبونز (2002)، پرسشنامه تعهد سازماني آلن و مي ير (1977) و پرسشنامه اخلاق كار پتي (1990) اقتباس شده است كه با توجه به فرهنگ ديني و اسلامي و فرهنگ سازماني ناجا و همچنين با توجه به منشور اخلاق حرفه‌اي ناجا بومي‌سازي شده و تغييراتي در آن‌ها اعمال گرديده است كه روايي آن از طريق محتوايي و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ  به ترتيب 0.92، 0.82 و 0.83 به دست آمده است و جهت آزمون داده‌ها از ضريب همبستگي پيرسون و روش تحليل رگرسيون چند متغيره استفاده شده است. و براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزار spss استفاده به عمل آمده است.  يافته‌ها: بين مؤلفه معنويت در محيط كار با اخلاق حرفه‌اي كاركنان ستاد ناجا با توجه به سطح معناداري (0.000=sig) و مقدار همبستگي (0.905) رابطه مثبت معنادار وجود دارد. بين مؤلفه معنويت در محيط كار با تعهد سازماني كاركنان ستاد نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران با توجه به سطح معناداري (0.019=sig) و مقدار همبستگي (0.821) رابطه مثبت معنادار وجود دارد بين مؤلفه اخلاق حرفه‌اي و تعهد سازماني كاركنان ستاد نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران با توجه به سطح معناداري (0.031=sig) و مقدار همبستگي (0.771) رابطه مثبت معنادار وجود دارد. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه بين معنويت در محيط كار با اخلاق حرفه‌اي و تعهد سازماني كاركنان ستاد نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران رابطه ي معناداري وجود دارد و متغير روابط سالم و انساني در كار سهم بيشتري براي پيش‌بيني معنويت در محيط كار برخوردار است.