عوامل مؤثر بر توسعه گردشگري تجربه محور در مناطق عشايري (موردمطالعه: عشاير قشقايي)

پژوهش حاضر به دنبال تحليل عوامل مؤثر بر توسعه گردشگري تجربه محور در مناطق عشايري قشقايي است. جامعه‌ آماري تحقيق شامل گردشگران داخلي و خارجي كه در بازه زماني فروردين‌ماه تا تيرماه 97 از مناطق موردمطالعه بازديد داشته‌اند، به كمك جدول مورگان، حجم 400 نمونه‌اي انتخاب شد كه 384 پرسشنامه صحيح از آن استخراج شد. اين پژوهش داراي هدف كاربردي است، و از روش توصيفي-تحليلي و از ابزار مصاحبه باز و پرسشنامه محقق ساخته در آن  استفاده شد كه روايي ‌ نيز توسط 15 نفر از كارشناسان مربوطه (استادان دانشگاه و فعالان صنعت) تائيد شد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها به روش مدل‌سازي معادلات ساختاري (SEM) با رويكرد روش حداقل مربعات زوجي (PLS) و به كمك نرم‌افزار SMART PLS انجام‌شده است. پژوهش حاضر در قالب مدل محقق ساخته تأثير عوامل ملموس فرهنگي، ناملموس فرهنگي، كيفيت ادراك‌شده و ادراك حس مكان بر تجربه ادراك‌شده‌ گردشگران عشايري را مورد واكاوي قرار داده است . براي استنباط‌ علمي با استفاده از تحليل عامل تأييدي در قالب مدل‌سازي معادلات ساختاري، ميزان تبيين واريانس و ضريب تأثير عامل‌هاي مستقل به كار گرفته شد. نتايج پژوهش حاكي از رابطه معناداري مثبت هر چهار مؤلفه مذكور بر تجربه ادراك‌شده گردشگران است و همچنين ضريب اثر مؤلفه‌هاي ملموس فرهنگي (0.33)، ادراك حس مكان (0.29)، ناملموس فرهنگي (0.08) و كيفيت ادراك‌شده (0.07) هستند و هم‌چنين ميزان تبيين واريانس عوامل ذكرشده بر تجربه ادراك‌شده برابر 34 % محاسبه شده است.