طراحي الگوي مديريت پارادوكس هاي دروني منابع انساني (موردمطالعه: نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران)

سازمان هاي عصر حاضر به دلايل مختلف و به‌صورت خودآگاه و ناخودآگاه پيچيده شده اند، و ازاين رو، با پارادوكس هاي مختلفي درگيرند. عدم شناخت كافي از پارادوكس هاي منابع انساني و عدم دقت درخصوص نحوه رفتار با پارادوكس ها موجب تقليل چابكي ذهن، عدم انعطاف پذيري فردي و سازماني، كاهش حس وحدت، كاهش عدم اطمينان، كاهش بهره وري و  كاهش پايداري منابع انساني مي شود. اين موضوع در سازمان هاي بزرگ همچون سازمان هاي نظامي به‌دليل پيچيدگي بيشتر به شكل فراگير ظهور يافته است. تحقيق پيش روي برحسب هدف، توصيفي-تبييني  و برمبناي نتيجه، كاربردي و برحسب داده (آميخته) مي باشد. هدف از تحقيق حاضر، طراحي الگويي براي مديريت پارادوكس هاي دروني منابع انساني است. بدين‌منظور پارادوكس هاي دروني منابع انساني ازطريق مصاحبه اكتشافي با خبرگان و متخصصان فرايندهاي نيروي انساني در نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران، تبيين و چارچوب مفهومي پژوهش تدوين شد و به‌منظور چگونگي مديريت پارادوكس هاي دروني منابع انساني و طراحي الگوي مديريت پارادوكس ازطريق  پانل دلفي، راهبردهاي مزبور تعيين شد كه براين‌اساس از شانزده مورد پارادوكس تبيين‌شده، چهار مورد از پارادوكس ها ازطريق راهبرد پذيرش، هفت مورد ازطريق راهبرد تركيب، سه مورد ازطريق راهبرد تفكيك فضايي و دو مورد با راهبرد تفكيك زماني قابل مديريت هستند. درنهايت نيز پارادوكس ها براساس ميزان اهميت آنها اولويت بندي شدند.