مقايسه مواضع هايدگر متقدم و متاخر در باب نقد و چيرگي بر متافيزيك با ملاحظه اثرپذيري آن از الهيات مسيحي

هدف از پژوهش حاضر مطالعۀ نحوۀ مواجهۀ هايدگر با سنت متافيزيكي است، تا به واسطۀ آن روشن گردد كه اين مواجهه اولاً در مسير فكري هايدگر دچار چه دگرگوني‌هايي شد، و ثانياً مواضع هايدگر در باب متافيزيك تا چه اندازه متأثر از الهيات مسيحي بوده است؟ بر اين اساس، اين پرسش را مبنا قرار داديم كه پروژۀ «تخريب هستي‌شناسانۀ تاريخ متافيزيك» در هايدگر متقدم و رويكرد «چيرگي بر متافيزيك» در هايدگر متاخر به چه نحو صورت پذيرفت، و دلايل گذار او از رويكرد «تخريب متافيزيك» به رويكرد «چيرگي بر متافيزيك» چه بود؟ يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد كه از منظر هايدگر، نقد متافيزيك بستر ضروري راهيابي به حقيقت هستي است، چرا كه متافيزيك، به واسطۀ ماهيت انتوتئولوژيك‌اش زمينۀ انحراف تاريخي فلسفه و دور شدنش از تفكر اصيل را ايجاد كرد، كه نتيجۀ آن را مي‌توان در فروبستگي و به خفا رفتن هستي، بي خانماني و عسرت بشر امروز و نيهيليسم تكنولوژيك دوران معاصر مشاهده كرد. در عين حال، تعلق خاطر هايدگر به سنت الهيات ايماني به او كمك كرد تا صورت‌بندي متمايز فلسفي‌اش در نقد و گذار از متافيزيك را با تكيه بر ادبياتي همسو با كلام مقدس تقرير كند و از اين طريق بكوشد تا با گذر از مرزهاي محدودكنندۀ فلسفه‌هاي مرسوم، در راه يك انديشۀ تماماً غيرمتافيزيكي گام بردارد.