ارزيابي كيفي آبخوان ساحلي دشت تالش با استفاده از مدل آسيب‌پذيري DRASTIC اصلاح شده

با توجه به ناكارآمد بودن شاخص DRASTIC در مسائل مربوط به بالا آمدن آب شور در مناطق ساحلي، در اين پژوهش، براي ارزيابي آسيب‌پذيري آبخوان ساحلي تالش، سه پارامتر كاربري اراضي، فاصله تا ساحل و اختلاف تراز سطح آب زيرزميني با سطح آب دريا به شاخص DRASTIC اضافه شد. نتايج حاصل از صحت‌سنجي مدل‌ها با داده‌هاي EC اندازه‌گيري شده از چاه‌هاي كيفي در دشت تالش نشان داد كه DRASTIC اصلاح شده با ضريب همبستگي 0/52 نسبت به DRASTIC با ضريب 0/45 تطابق به‌نسبت بيشتري با نقشه پهنه‌بندي EC دارد. همچنين آناليز حساسيت حذف پارامترهاي مدل نيز نشان داد، كه تغيير شاخص آسيب‌پذيري با حذف پارامتر عمق تا سطح ايستابي (D) در روش DRASTIC و پارامتر كاربري اراضي (Lu) در روش DRASTIC اصلاح شده، بيشتر از ساير پارامترهاست. در ادامه، براساس آناليز حساسيت تك‌پارامتري، مؤثرترين پارامترها در روش DRASTIC، عمق تا سطح ايستابي و تغذيه خالص است درحالي كه در روش DRASTIC اصلاح شده، پارامترهاي كاربري اراضي و عمق تا سطح ايستابي مؤثرترين پارامترها هستند. به‌طور كلي نتايج اين مطالعه نشان داد، كه با اصلاح روش DRASTIC درصد مساحت طبقات با آسيب‌پذيري زياد تا خيلي زياد كاهش يافته است درحالي كه طبقات با آسيب‌پذيري خيلي كم تا متوسط، بيشتر شده است.