تأثير كم آبياري، روش كشت و خاكپوش بر محصول و بهره‌وري آب گياه ماش

پژوهش حاضر به‌منظور بررسي تأثير سطوح مختلف آبياري، خاكپوش آلي و روش كشت بر بهره‌وري آب و محصول ماش در دشت باجگاه انجام شده است. طرح آزمايش در سال اول به‌صورت بلوك كامل تصادفي و در سال دوم به‌صورت بلوك‌هاي دوبار خرد شده كامل تصادفي و در سه تكرار انجام شد. بررسي‌ها نشان داد در تيمار آبياري كامل (100 درصد)، با تغيير روش كشت از روي پشته به درون جويچه، محصول دانه به مقدار 2 درصد در سال اول و 5 درصد در سال دوم افزايش يافته است. همچنين نتايج در سال اول نشان داد كه تفاوت معني داري بين محصول دانه در تيمارهاي بدون خاكپوش با آبياري كامل و تيمار با خاكپوش با 75 درصد آبياري وجود ندارد. با اضافه كردن خاكپوش به نوع كشت‌هاي درون جويچه و روي پشته مي‌توان مقدار آب آبياري را 25 درصد كاهش داد و درنهايت به محصولي با اختلاف كم در مقايسه با حالت بدون تنش آبي دست پيدا كرد. بيشترين بهره‌وري آب مربوط به تيمار 50 درصد آبياري كامل با روش كاشت درون جويچه با خاكپوش، معادل kg/m^3 0/4 است. كه نشان‌دهنده توليد محصول بيشتر به‌ازاي واحد آب داده شده در صورت كاربرد توأم كم‌آبياري و خاكپوش است.