مصلحت انديشي در سيرۀ مديريتي يوسف عليه السلام

در اين پژوهش كه با روش مطالعۀ كيفي و نگرشي تحليلي، تدوين شده است پس از ذكر اجماليِ مقدماتي در مصلحت انديشي، با تحليل بارزترين نمونۀ مصلحت انديشي در سورۀ يوسف (عليه السلام) يعني ماجراي جاسازي ظرف مخصوص در بار بنيامين و تطبيق ضوابط اصولي بر آن، ضمن پاسخ به شبهات پيراموني، به يافته هاي جديدي رسيده است؛ اولاً متزاحم اهمّ در اين ماجرا كه بر بيشتر مفسّران مشتبه شده مشخص شده است . ثانياَ با تطبيق اجزاي دخيل در اين ماجرا از جمله قضيۀ اتّهام دزدي به بنيامين با معيارهاي فعل اخلاقي، شبهۀ مذموميت اخلاقي و استفاده از وسيلۀ غير اخلاقي در اين مصلحت انديشي، ردّ شده است . ثالثاً چهار راهبرد تشخيص مصلحت احصاء شده سپس ضمن تطبيق تفكّر سيستمي با مديريت ماجرا، نگاه سيستمي جامع به عنوان راهبرد كلان يوسف عليه السلام در تشخيص مصلحت معرّفي شده است .