پيوند اسماء الهي در فواصل آيات، با مضامين و غرض سورۀ احزاب

تحليل اسماء به‌كار رفته در فواصل آيات از جمله مباحث مهم تفسيري است. قرآن پژوهان، با اعتقاد به توقيفي بودن چينش كلمات وآيات، اسماء مذكور در پايان آيات را بررسي نموده، تا ضمن فهم دقيق آنها؛ به ارتباطشان با محتواي آيات و غرض سوره دست يابند. اين پژوهش، با رويكردي تحليلي، با تكيه برمتون تفسيري و كتب لغت، به‌دنبال تبيين نحوۀ ارتباط اسماء الحسناي پايان آيات با مضامين و غرض سورۀ احزاب مي­باشد. يافته­ها نشان مي‌دهد كه اين ارتباطِ نظام­مند، علاوه بر خود آيه، با آيات قبل و بعد مرتبط بوده، به‌گونه­اي كه با حذف آنها، يا جانشين كردن اسامي ديگر، در معنا و غرض آيه اضطراب ايجاد شده و از رونق بلاغت آيات كاسته مي‌شود. پربسامدترين دلايل آن نيز تعليل، تكميل، تهديد، تأكيد و تمهيد براي احكام جديد بوده است. همچنين بررسي اين اسماء، قرينۀ قابل اطميناني براي كشف و تثبيت غرض سوره خواهد بود.