عوامل مرتبط با ماندگاري پزشكان برنامه پزشك خانواده مراكز خدمات جامع سلامت روستايي سبزوار با استفاده از تكنيك ديمتل (DEMATEL)

زمينه و هدف: دسترسي عادلانه به خدمات سلامت، يكي از مهمترين چالشهاي نظام سلامت كشور است. برنامه‌ي پزشك خانواده جهت افزايش دسترسي به خدمات، كم كردن موازي‌كاريها و استفاده‌ي بهينه از منابع سلامت كشور طراحي شد و هدف پژوهش، بررسي عوامل مرتبط با ماندگاري پزشكان برنامه‌ي پزشك خانواده در مراكز خدمات جامع سلامت روستايي دانشگاه علوم پزشكي سبزوار در سال 1397 بود. روش بررسي: مطالعه‌ي حاضر كاربردي و توصيفي-پيمايشي بود. 32 پزشك برنامه‌ي پزشك خانواده شاغل در مراكز خدمات جامع سلامت روستايي دانشگاه علوم پزشكي سبزوار به روش سرشماري به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش، ماتريس مقايسات زوجي پژوهشگر ساخته شامل 87 سوال بود؛ پايايي پرسش‌نامه با استفاده از آلفاي كرونباخ 0/96 به‌دست آمد؛ روايي پرسش‌نامه با بررسي نرخ ناسازگاري سوالات، تاييد گرديد. از تكنيك ديمتل و نرم‌افزار Excell براي تحليل داده‌ها استفاده شد. شاخصهاي آماري شدت اثر مستقيم و غيرمستقيم داده‌ها ارايه شد. يافته‌ها: پزشكان، عوامل محيطي را مهمترين عامل در ماندگاري پزشكان ذكر كردند(0/1558=R). همچنين عوامل مديريتي به‌عنوان تاثيرگذارترين عامل بر عوامل ديگر تشخيص داده شد(0/09118=R). نتايج پژوهش نشان داد عوامل محيطي(عامل تاثيرپذير 0/006)، عامل مديريتي(عامل تاثيرپذير 0/003) و عوامل انساني(عامل تاثيرگذار 0/0037) مي‌باشند. يعني عامل انساني عامل اثرگذاري بر عوامل محيطي و مديريتي جهت ماندگاري پزشكان در مناطق محروم مي‌باشد. نتيجه‌گيري: عامل محيطي، موثرترين عامل بر ماندگاري پزشكان در اين پژوهش تعيين شد. ايجاد امكانات مناسب بيتوته، ارتباط مناسب پزشك خانواده و روستاييان، آموزش و فرهنگ سازي بيشتر مردم روستا بيشترين تاثير را بر ماندگاري پزشكان دارند. لازم است مديران بيمارستانها با تخصيص بودجه‌ي بيشتر به عوامل محيطي، برنامه ريزي دقيق‌تري در اين خصوص انجام دهند.