اثر كادميوم بر رشد و جذب برخي عناصر غذايي در گياه يونجه همزيست با Rhizophagus intraradices

هدف پژوهش، ارزيابي اثر سطوح كادميوم بر رشد، جذب عناصر فسفر، آهن، روي، مس و منگنز در گياه يونجه همزيست با قارچ Rhizophagus intraradices بود. آزمايش گلداني به صورت فاكتوريل بر پايه طرح كاملاً تصادفي شامل دو سطح قارچ (تلقيح و عدم تلقيح با قارچR. intraradices ) و چهار سطح كادميوم (0، 15، 30 و 45 ميكرومولار كادميوم) در سه تكرار انجام گرديد. وزن خشك شاخسارها و ريشه گياهان تلقيح‏شده با AM (M) و تلقيح‏نشده (NM) تحت تاثير كادميوم قرار گرفت. وزن خشك شاخسارها و ريشه در سطوح 15، 30 و 45 ميكرومولار كادميوم، به‏ترتيب كاهش 0، 8.2، 25 و 9.5، 16.2 و 39.8 درصدي نسبت به شاهد داشتند. وزن خشك شاخسارها و ريشه گياهان M به‏ترتيب 48.7 و 42.8 درصد بيشتر از گياهان NM بود. اثر قارچ بر جذب فسفر شاخسارها و ريشه معني‏دار گرديد. جذب فسفر شاخسارها و ريشه گياهان M به‏ترتيب 54.1 و 49.6 درصد بيشتر از گياهان NM بود. اثر كادميوم بر درصد كلونيزاسيون ريشه و وابستگي مايكوريزي گياه معني‏دار گرديد. در سطوح 15 و 30 ميكرومولار كادميوم، درصد كلونيزاسيون ريشه و وابستگي مايكوريزي به‏ترتيب افزايش 38.2، 35.7 و 100، 77 درصدي نسبت به تيمار شاهد داشتند. بيشترين كادميوم جذب‏شده در شاخسارها و ريشه به‏ترتيب در تيمار مايكوريزي سطح 15و 45 ميكرومولار كادميوم بودند كه افزايش 81.97 و 71.99 درصدي نسبت به تيمار غيرمايكوريزي در همان سطوح داشتند. با افزايش غلظت كادميوم، از انتقال كادميوم ريشه به شاخسارها كاسته شد. در تمام سطوح كادميوم، مقدار آهن، روي، مس و منگنز غالباً در ريشه‏ها بيشتر از شاخسارها بود. به‏طوركلي، با افزايش غلظت كادميوم، جذب آهن، روي، مس و منگنز در گياه نسبت به شاهد كاهش يافت. در سطوح كادميوم نسبت به شاهد، انتقال آهن، روي و منگنز از ريشه به شاخسارها كاهش و در مورد مس افزايش يافت.