تأثير آزمون هاي استدلالي و يادگيري مبتني بر مسئله بر تفكر انتقادي فراگيران تحصيلات تكميلي علوم پايه

زمينه و اهداف: مهارت هاي تفكر انتقادي به صورت خودانگيخته آموخته نمي شود، آموزش عالي بايستي از طريق ادغام مهارت هاي تفكر انتقادي در برنامه هاي آموزشي، قابليت هاي تفكر انتقادي را در فراگيران تقويت نمايد. هدف اين مطالعه بررسي تأثير يادگيري مبتني بر مسئله و آزمون هاي استدلالي بر تقويت مهارت هاي تفكر انتقادي فراگيران قبل و بعد از مداخله ي آموزشي در دانشجويان علوم پايه مقطع تحصيلات تكميلي مي باشد. مواد و روش ها: اين مطالعه يك مطالعه ي نيمه تجربي مي باشد كه در سال 1398 در دانشگاه هاي علوم پزشكي تبريز و ايران انجام گرفته است. شركت كنندگان در مطالعه، دانشجويان تحصيلات تكميلي رشته هاي آموزش پزشكي و كتابداري و اطلاع رساني پزشكي بودند. تأتير يادگيري مبتني بر مسئله و به كارگيري آزمون هاي استدلالي در ميزان تفكر انتقادي فراگيران قبل و بعد از مداخله ي آموزشي؛ با استفاده از پرسش نامه ي تفكر انتقادي كاليفرنيا بررسي شده است. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزارSpss19 انجام گرفته است. جهت بررسي آمار توصيفي از روش هاي آماري از قبيل فراواني، درصد و ميانگين انحراف معيار استفاده شده است و سطح معناداري داده ها با استفاده از آزمون ناپارامتريك ويلكاكسون بررسي شده است. يافته ها: ميزان تفكر انتقادي فراگيران در رشته ي آموزش پزشكي قبل از مداخله ي آموزشي در حد متوسط (2/92±9/01) و در رشته ي كتابداري و اطلاع رساني پزشكي ضعيف (6/0±80/95) بود. بعد از مداخله ي آموزشي به طور معناداري ميزان تفكر انتقادي فراگيران در هر 2 رشته بالا رفته است. در حيطه ي تحليل ميزان تفكر انتقادي در هر 2 رشته قبل از مداخله پايين تر از ساير حيطه ها بود كه بعد از مداخله ي آموزشي بالاتر از ساير حيطه ها بود. نتيجه گيري: مطالعه ي حاضر نشان داد كه مداخلات طراحي آموزشي در حيطه ي روش هاي تدريس و ارزيابي منجر به تقويت مهارت هاي تفكر انتقادي فراگيران مي گردد. سيستم آموزشي با به كارگيري روش هاي نوين ارزيابي و تدريس مي تواند مهارت هاي تفكر انتقادي فراگيران را ارتقا دهد و دانشجويان نقاد با توانايي خلق ايده هاي نو تربيت نمايد.