مدل‌سازي عددي اندركنش ريزشمع ها با گسلش سطحي معكوس

وقوع گسيختگي هاي ناشي از گسلش سطحي زلزله هاي اخير، ضرورت بررسي اندركنش گسل-سازه-فونداسيون را در طراحي سازه هاي مهندسي و  شريان‌هاي حياتي واقع در حريم گسل،  بيش‌ازپيش مي طلبد. در اين مقاله، اندركنش گسلش سطحي حاصل از عملكرد يك گسل معكوس و مجموعه پي شامل؛ فونداسيون سطحي و ريز شمع ها و همچنين اثر آن بر جابه‌جايي هاي افقي و قائم فونداسيون، با استفاده از مدل سازي عددي مورد بررسي قرارگرفته است. مهم‌ترين فاكتور مورد استفاده در اين مطالعه، نسبت فاصله محل برخورد گسلش به زير پي به عرض پي (S/B) مي‌باشد. نتايج نشان مي دهد جابه‌جايي افقي فونداسيون به حضور و موقعيت قرارگيري ريزشمع ها حساسيت اندكي نشان مي دهد درحالي‌كه جابه‌جايي قائم و چرخش فونداسيون  با وجود ريز شمع ها به موقعيت قرارگيري مجموعه پي نسبت به گسلش حساس بوده و وجود ريز شمع ها همواره باعث كاهش مقادير جابه‌جايي قائم فونداسيون مي گردد. نتايج همچنين نشان مي دهد بهترين حالت براي كنترل چرخش فونداسيون، حالت 0/5 S/B اﺳـﺖ؛ ﺑﻨـﺎﺑﺮ اﯾﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻗﺮارﮔﯿﺮي ﻓﻮﻧﺪاﺳﯿﻮن ﺑﺎ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ رﯾﺰﺷﻤﻊ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺴﻠﺶ ﻓﺎﮐﺘﻮري ﺗﻌﯿﯿﻦﮐﻨﻨﺪه در ﺑﺮرﺳـﯽ اﻧـﺪرﮐﻨﺶ ﺧـﺎك - ﮔﺴـﻠﺶ - رﯾﺰﺷـﻤﻊ و ﻓﻮﻧﺪاﺳـﯿﻮن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.