روشي نوين براي جانمايي ابرهاي نقاط زميني محلي در ابرنقاط هوايي سراسري

تهيه يك پوشش كامل و متراكم از نواحي شهري، عمدتاً نيازمند اخذ داده هاي محلي در چندين ايستگاه زميني و ادغام آنها با يك داده سراسري اخذشده از منظرهاي هوايي مي باشد. مقاله حاضر مسأله زمين مرجع سازي و مرتبط سازي اسكن هاي محلي اخذشده بوسيله ليزراسكنر زميني را در فضاي واسطه ابرنقاط هوايي سراسري، بدون استفاده از هرگونه داده هاي كمكي و يا عمليات دستي، مدنظر قرار داده است. از اين رهگذر، جانمايي اسكن هاي زميني محلي در ابرنقاط هوايي سراسري، به عنوان چالش اصلي در مرتبط سازي اين داده ها مورد تأكيد قرار گرفته است. علاوه بر نامتجانس بودن منظرهاي هوايي و زميني، هريك از ابرنقاط كوچك مقياس زميني به سختي با ابرنقاط بالاسري و بزرگ مقياس هوايي قابل مقايسه هستند. روشي چندمرحله اي جهت جانمايي خودكار اسكن هاي زميني در ابرنقاط هوايي ارائه شده است. روش پيشنهادي با شناسايي موقعيت هاي كانديد استقرار ليزراسكنر در ابرنقاط هوايي آغاز مي شود. در ادامه، با شبيه سازي عملكرد ليزراسكنر، محدوده رؤيت پذير به اين موقعيت ها از ابرنقاط هوايي شناسايي و در قالب ابرنقاط هوايي كانديد استقرار استخراج مي شوند. در نتيجه مسأله جانمايي به مسأله تناظريابي ميان چند ابرنقطه زميني با چند ابرنقطه هوايي تبديل مي گردد. به منظور افزايش قياس پذيري ابرهاي نقاط زميني و هوايي در پروسه تناظريابي، ساختارهاي هندسي شاخص موجود در هر ابرنقطه با استفاده از چهار ويژگي هندسي طراحي شده استخراج و در قالب نقشهويژگي هاي معرف هر ابرنقطه سازماندهي مي گردند. نقشهويژگي هاي توليدشده براي هر ابرنقطه توسط توصيفگر مستقل از دوران FHOG توصيف مي شوند و در نهايت مسأله تناظريابي در قالب يك طبقه بندي knn ميان كلاس هاي توليدشده براي اين توصيفگرها، ساختاردهي مي شود. نهايتاً جانمايي هر اسكن زميني بر اساس نتايج طبقه بندي انجام مي پذيرد. نتايج ارزيابي روش پيشنهادي بر روي مجموعه داده مأخوذه از منطقه اي شهري، دقت در حدود 5 متر را براي جانمايي اسكن هاي زميني در سيستم مختصات مربوط به ابرنقطه هوايي نشان داد كه جهت ورود به فرآيند مرتبط سازي ابرهاي نقاط زميني و هوايي كافي به نظر مي رسد.