جانمايي بهينه حسگرهاي هوشمند جهت پايش سلامت سدهاي بتن غلتكي به روش الگوريتم مونت كارلو بمنظور جلوگيري از هدر رفتن منابع آب

ساخت سدهاي بتن غلتكي (RCC) نقش بسزايي در استفاده موثر از منابع آبي مي نمايد.ساخت اين سدها شامل ريختن بتن در لايه‌هايي با ضخامت كم و متراكم كردن آن ها مي‌باشد. براي چك كردن دماي بتن ريزي بايد از سنسورهاي هوشمندي استفاده كرد كه در آينده نيز قابل استفاده جهت پايش سلامت سازه باشند. هدف اين مقاله معرفي يك مدل جديد مخصوص جانمايي سنسورهاي هوشمند جهت پايش سلامت سدهاي بتن غلتكي مي باشد و نويسندگان الگوريتم پيشنهادي خود را با استفاده در يك سد واقعي (سد زيردان) اثبات مي كنند و براي صحت سنجي از سد كينتا در مالزي استفاده شده است.از برنامه كامپيوتري Abaqus براي مدل سازي حرارتي جهت تعيين دما و تنش‌هاي حرارتي استفاده شده و بهترين زمان براي بتن‌ريزي لايه ها تعيين گرديده است. با استفاده از مختصات x , y براي تك تك اجزاء‌ها درمدل FEM واطلاعات دما و تنش‌هاي حرارتي به كمك شبكه عصبي، داده‌ها به صورت پيوسته درآمده تا از روش مونت كارلو يك x بهينه در تك تك لايه‌ها براي هر ارتفاع به دست آيد. اين نقاط پيدا شده براي كليه ١٥٣ عدد لايه سد زيردان به دست آمده و درالگوريتم ژنتيك به كار رفته تا به عنوان يك حدس اوليه براي جانمايي سنسورها به كاررود. با تعريف ضريب اهميت (حرارت واقعي تقسيم بر حرارت محاسبه شده) و با در نظر گرفتن يك تابع هزينه ، يك جانمايي بهينه براي سنسورهاي حرارتي سد ها تعيين شده است. بدين ترتيب علاوه بر پايش موثر ايمني سد، هزينه هاي آن نيز بهينه مي گردد.