تأثير رهبري تحول‌آفرين بر تحقق رويكرد جامعه‌محوري پليس با نقش ميانجي فرهنگ و ارزش‌هاي اخلاقي در محيط كار

زمينه و هدف: پيچيده‌ شدن جرايم از يك سو و تبديل جوامع مكانيكي به ارگانيكي از سوي ديگر، ضرورت رويكرد هاي مشاركت‌ جويي و ايجابي را به ويژه در مسائل مهم همچون نظم و امنيت چند برابر كرده است. هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير‌ رهبري تحول‌ آفرين بر تحقق رويكرد جامعه‌ محوري پليس با نقش ميانجي فرهنگ و ارزش‌ هاي اخلاقي در محيط كار است. روش: اين پژوهش كاربردي و روش آن توصيفي تحليلي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش حاضر را 600 نفر از مسئولان اجرايي پليس پيشگيري تهران بزرگ تشكيل مي‌ دهند كه از اين تعداد ، 234 نفر به‌ عنوان نمونه آماري به‌ صورت طيقه‌ اي و تصادفي ساده، انتخاب شدند. داده‌ ها از طريق پرسشنامه‌ استاندارد رهبري تحول‌ آفرين و پرسشنامه‌ محقق‌ ساخته‌ رويكرد جامعه‌ محور پليس و فرهنگ و ارزش‌ هاي اخلاقي، جمع‌آوري شد. به‌ منظور تجزيه و تحليل داده‌ ها از روش مدلسازي معادلات ساختاري و نرم‌افزار اسمارت پي ال اس، استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه 0.59 درصد از تغييرات تحقق پليس جامعه‌محور و همچنين 0.483 از تغييرات فرهنگ و ارزش اخلاقي توسط رهبري تحول‌آفرين پيش‌بيني مي‌شود. تأثير فرهنگ و ارزش‌هاي اخلاقي نيز بر تحقق پليس جامعه‌محور معادل 0.291 مثبت و معني‌دار است و همچنين تأثير غيرمستقيم رهبري تحول‌آفرين بر تحقق پليس جامعه‌محور به ميزان 14 درصد تبيين شد. نتيجه‌گيري: نتايج حاكي است، با تقويت شاخص‌ هاي رهبري تحول‌آفرين و فرهنگ و ارزش‌هاي اخلاقي در سازمان پليس مي‌توان زمينه‌سازي و شتاب بيشتري بر تحقق رويكرد جامعه‌محوري پليس داد.