ارزيابي عوامل فردي مؤثر بر احتمال مهاجرت از استان خوزستان به ديگر مناطق كشور

مهاجرت داخلي يك فرايند مهم در اكثر كشورهاست و عكس‌العمل مردم نسبت به عواملي نظير نابرابري‌هاي اقتصادي منطقه‌اي، ناكامي اجتماعي و عدم رضايت در بسياري از جنبه‌هاي زندگي را منعكس مي‌كند. استان خوزستان ازنظر جابه‌جايي جمعيت در دوره 95-1375در مقايسه با ساير استان‌هاي كشور، با تغييرات عمده‌اي روبرو بوده بطوريكه بعد از استان تهران بيشترين درصد مهاجران خارج ‌شده را داشته است. مقاله پيشرو با هدف شناخت عوامل فردي مؤثر بر احتمال مهاجرت از استان خوزستان به ساير نقاط كشور انجام ‌شده است. روش تحقيق به‌كار رفته در اين پژوهش، تحليل ثانويه داده‌هاي خام دو درصد سرشماري سال 1395 مي‌باشد. يافته‌ها نشان داد متغيرهاي سن، جنس، وضعيت تأهل، وضعيت سواد و مدرك تحصيلي بر احتمال مهاجرت تأثير مي‌گذارند. زنان، افراد داراي همسر، افراد باسواد و افرادي كه مدرك تحصيلي بالاتري داشته‌اند، بيشترين تعداد مهاجران را تشكيل مي‌دهند. همچنين بيشتر مهاجران جوانان بودند. در بين مهاجرين خارج شده، اصفهان و تهران بيشترين دريافتي مهاجر را از خوزستان داشتند.