رضايت مندي دانشجويان مقطع كارشناسي فيزيوتراپي دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز از ارزشيابي عملكرد باليني با استفاده از سياهه وارسي مبتني بر بازخورد

اگرچه بخش عمده ارزشيابي دانشجويان رشته هاي پيراپزشكي و توانبخشي، ارزشيابي باليني است، اما يافتن روش مناسب كه مورد رضايت دانشجويان نيز باشد، هميشه چالش برانگيز بوده است. اغلب، اساتيد باليني بر اساس مشاهدات خود و به روش ذهني ارزشيابي باليني دانشجويان را انجام مي دهند. ارزشيابي عملكرد باليني براساس سياهه وارسي  و ارائه بازخورد مناسب به دانشجويان، عاملي مؤثر در دستيابي به اهداف آموزشي است. هدف  از اين مطالعه، بررسي ميزان رضايت مندي دانشجويان مقطع كارشناسي رشته فيزيوتراپي اهواز از روش ارزشيابي عملكرد باليني با استفاده از سياهه وارسي مبتني بر بازخورد بود. در اين مطالعه توصيفي-مقطعي 43 دانشجوي كارشناسي رشته فيزيوتراپي (سال سوم و چهارم) كه در نيم سال دوم سال تحصيلي 98-1397 مشغول به تحصيل بودند، شركت داشتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه « سنجش رضايت مندي» پس از اتمام دوره كارآموزي جمع آوري شد. اين پرسشنامه شامل 8 حيطه  و حداكثر نمره آن 95 بود. ميانگين رضايت مندي دانشجويان فيزيوتراپي از سياهه وارسي ارزشيابي20.12 ± 58.11 بود. ميانگين نمره هر حيطه بر حسب درصدي از حداكثر نمره آن نشان داد كه كمترين درصد مربوط به حيطه مناسب بودن (57.6 %) و بيشترين درصد مربوط به حيطه ارتقاي مهارت ها (64.45 %) بود و در همه حيطه ها ميانگين نمره بالاتر از 50 درصد بدست آمد. نتايج مطالعه نشان داد كه  استفاده از سياهه وارسي، جهت ارزشيابي عملكرد باليني دانشجويان مقطع كارشناسي رشته فيزيوتراپي اهواز همراه با رضايت نسبي است. اين شيوه در بهبود ارزشيابي باليني و ارتقاي كيفيت آن مي تواند بسيار مؤثر باشد.