ارائه مدل توسعه كيفي دانشگاه هاي دولتي شهر تهران مبتني بر رويكرد دانشگاه تراز جهاني

نظام‌ آموزش عالي در همه جوامع با رشد توانايي‌ها، نبوغ و پتانسيل فكري انسان سبب توسعه مرزهاي دانش بشري مي‌گردد. به همين دليل، توجه و تأكيد بر افزايش كيفيت آموزش عالي، دانشگاه ها و محصولات آن ها همواره مورد اشاره قرار مي گيرد. هدف از پژوهش حاضر ارائه مدل توسعه كيفي دانشگاه هاي دولتي بر اساس رويكرد دانشگاه در تراز جهاني بود. براي استخراج مؤلفه‌هاي اصلي از مصاحبه نيمه‌ساختاريافته استفاده شده و با 18 نفر از خبرگان حوزه آموزش عالي مصاحبه‌هاي عميقي انجام شد. شركت‌كنندگان با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند از نوع نمونه‌گيري نظري انتخاب شدند. با استفاده از روش داده‌بنياد كوربين و استراوس در مرحله كدگذاري باز 6 مقوله و 27 مفهوم استخراج شد. در مرحله كد‌گذاري محوري مدل پارادايمي و در مرحله كدگذاري انتخابي مدل نظري برخاسته از يافته‌هاي تحقيق معرفي و تشريح شد. يافته ها نشان داد كه مقوله هاي مديريت انعطاف پذير، پژوهش متعادل، آزادي آكادميك، استقلال آكادميك، امكانات مادي،امكانات مالي، رقابت پذيري، محيط توانا، روابط عادي سازگاري و انطباق و تنوع بخشي در مركز  مدل قرار دارند.  همچنين بر مبناي يافته هاي پژوهش سه مقوله تضمين كيفيت آموزش عالي، برند سازي و پشتيباني مديران اجرايي به عنوان شرايط علي تاثيرگذار بر توسعه كيفي دانشگاه ها بر اساس رويكرد دانشگاه در كلاس جهاني انتخاب شدند. بر اساس نتايج اين پژوهش مي توان نتيجه گيري كرد كه معيارهاي دانشگاه تراز جهاني در ايران را بايد با جديت تمام بررسي و بر استفاده كاربردي از مقوله هاي استخراج شده براي رسيدن به شرايط مطلوب كه همان بهره مندي از دانشگاه تراز جهاني است، تأكيد كرد.