انتقال مجدد نيتروژن، غلظت عناصر نيتروژن، پتاسيم و فسفر گندم‌هاي دي، تترا و هگزاپلوئيد در پاسخ به نيتروژن

ارتباط كاربرد كود نيتروژن با انتقال مجدد نيتروژن، غلظت عناصر فسفر، پتاسيم و نيتروژن در گندم به‌خوبي شناخته شده نيست. مطالعه حاضر به‌منظور ارزيابي انتقال مجدد نيتروژن و وضعيت برخي از عناصر غذايي در برگ و دانه گندم‌هاي قديم دي، تترا و هگزاپلوئيد در پاسخ به نيتروژن در شرايط گلداني اجرا شد. اين آزمايش به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با 3 تكرار در مزرعه تحقيقاتي چاه اناري دانشكده كشاورزي واقع در دانشگاه صنعتي اصفهان از پاييز 1396 تا تابستان 1397 و در فضاي باز انجام شد. فاكتورهاي آزمايشي شامل چهار سطح كود نيتروژن (صفر، 18/66، 37/33 و 56 ميلي‌گرم نيتروژن خالص در هر كيلوگرم خاك) و دوازده ژنوتيپ گندم با سطوح مختلف پلوئيدي دي، تترا و هگزاپلوئيد بودند. انتقال مجدد نيتروژن با افزايش كاربرد كود نيتروژن در تمام ژنوتيپ‌ها افزايش يافت، اما ميزان اين افزايش در ژنوتيپ‌هاي مختلف متفاوت بود. انتقال مجدد نيتروژن در ارقام اصلاح شده تا سطح بالاي نيتروژن و در گندم‌هاي قديمي و پوشينه‌دار تا سطح متوسط نيتروژن افزايش يافت. غلظت عناصر فسفر، پتاسيم و نيتروژن اندام رويشي و دانه پاسخ مثبت به كاربرد كود نيتروژن نشان دادند. در شرايط كاربرد كم كود نيتروژن گندم‌هاي قديمي و پوشينه‌دار غلظت عناصر غذايي بالاتري نسبت به گندم‌هاي اصلاح شده داشتند. نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه در شرايط كمبود نيتروژن گندم‌هاي قديمي در جذب و استفاده از عناصر غذايي نسبت به گندم‌هاي اصلاح شده بهتر عمل مي‌كنند.