تعيين مدل بهينۀ تشخيصي شناختي (CDM) بخش دستور زبان مجموعۀ زبان انگليسي كنكور سراسري كارشناسي ارشد

يكي از نوآورانه ترين ابزارهاي محققان براي بهبود آموزش و ارزشيابي به خصوص درمورد آموزش هاي سرنوشت ساز كه حاصل اتحاد روان شناسي شناختي و سنجش آموزشي است استفاده از رويكردهاي تشخيصي شناختي است، اما متأسفانه اين رويكردها مورد توجه و استفادۀ اندك پژوهشگران حيطۀ آموزش و ارزشيابي زبان، به خصوص دستور زبان، در ايران قرار گرفته است. از مسائل اساسي در جريان سنجش تشخيصي شناختي، تعيين مهارت‌ها و ريزمهارت‌هاي شناختي لازم براي پاسخ به پرسش ها و همچنين، انتخاب مدلي بهينه است. اهداف اصلي پژوهش كيفي و كمي حاضر تعيين اين مهارت‌هاي شناختي از طريق تدوين ماتريس كيو، تعيين مدل بهينۀ تشخيصي شناختي (CDM) براي آزمون دستور زبان كنكور كارشناسي ارشد مجموعۀ زبان انگليسي و درنهايت، شناسايي نقاط قوت و ضعف آزمودني هاست كه 5000 نفر از شركت كنندگان سال 1396 بودند. يافته هاي حاصل از بررسي ادبيات موجود، ارزيابي متخصصان و پروتكل هاي تفكر با صداي بلند در فاز تدوين ماتريس كيو نشان مي دهد، هر كدام از پرسش هاي آزمون دستور زبان به بررسي دو تا چهار مهارت از شش خرده مهارت تصريف زمان فعل، كاربرد فعل صحيح، كاربرد عبارات اصطلاحي، كاربرد تعديل كننده ها، توافق و كاربرد حروف اضافه مي پردازند. بررسي مدل هاي DINA, DINO , GDINA از ميان مدل هاي تشخيصي شناختي موجود نشان داد كه مدل GDINA با داده ها برازش مطلوب تري دارد و درنتيجه، تحليل هاي تكميلي بر روي عملكردهاي اين مدل انجام شد. درنهايت، با توجه به تحليل عملكرد آزمون دهندگان مسلط و غيرمسلط، كاربردها و پيشنهاداتي براي آموزش و سنجش زبان براي آزمون‌هاي سرنوشت ساز همچون كنكور كارشناسي ارشد و همچنين، پژوهش‌هاي مشابه ارائه شده است.