سطح بندي شهرستان هاي استان كهگيلويه و بويراحمد از منظر برخورداري از خدمات صنعت گردشگري شهري

گسترش روزافزون گردشگري در اقصي نقاط دنيا موجب شده است كه صنعت گردشگري بعد از صنعت نفت و صنعت خودروسازي به عنوان بزرگ‌ترين صنعت و كارفرما در جهان تبديل سود و به سومين صنعت درآمدساز بدل شود. يكي از مهم‌ترين مقاصدي كه فرايند گردشگري جهان را در دهه‌هاي گذشته تحت تأثير قرار داده است، مراكز شهري هستند و اين مراكز گردشگران زيادي را به سمت خود جذب كرده‌اند. در پژوهش حاضر به تحليل متغيرهاي خدماتي مرتبط به صنعت گردشگري شهري در شهرستان‌هاي استان كهگيلويه و بويراحمد با استفاده از نرم افزارهايSpss و ArcGIS اقدام شده است. براي تحليل شاخص‌هاي مرتبط به گردشگري شهري در ابتدا 34 متغير انتخاب شده و در نهايت اين متغيرها به 30 شاخص تبديل شده اند. نتيجه حاصل از به كارگيري تكنيك تحليل عاملي تقليل 30 شاخص پژوهش به شش عامل نهايي بوده است و اين شش عامل روي هم تقريباً حدود 96.685 درصد واريانس جامعه را توضيح و تفسير مي‌كند. امتيازات شاخص تركيبي به دست آمده از شاخص‌هاي 30 گانه مرتبط با گردشگري نشان دهنده اين است كه شهرستان گچساران در سطح برخوردار قرار گرفته است، شهرستان‌هاي دنا، بويراحمد، كهگيلويه و باشت در سطح تا حدودي برخوردار قرار داشته‌اند. شهرستان‌ بهمئي به تنهايي در سطح محروم استان قرار داشته است و شهرستان‌ هاي چرام و لنده در سطح بسيار محروم استان قرار گرفته‌اند.