مقايسه تطبيقي تاثير مورفولوژي بر كارايي انرژي با استفاده از روش I.M.M ، در محلات هفت حوض و چيذر تهران

در عصر حاضر تعدد عوامل شكل دهنده شهرها، فرم پيچيده آنان و موضوع بحران‌زا بهره‌وري انرژي شهري، موجب گرديده است تا اهميت كاربرد مدل‌هاي كمي مورفولوژي در تحليل و طراحي بافت‌هاي شهري مورد تاكيد قرار گيرد. در اين مقاله، كلان‌شهر به عنوان يك سيستم تطبيقي پيچيده (CAS) فرض شده‌است و با توجه به آن كه مطالعات گسترده‌اي مبين تاثير فرم شهر و نقش عناصر كالبدي در مصرف انرژي هستند؛ سعي شده تا مصرف انرژي بر مبناي ويژگي‌هاي مورفولوژيكي مورد بررسي قرار گيرد. مقاله در زمره‌ي تحقيقات كاربردي قرار دارد و از روش تحقيق تطبيقي بهره مي‌برد. هدف پژوهش آن است كه با در نظر گرفتن رويكردي جامع و به كمك روش IMM ، محلات چيذر و هفت‌حوض را از منظر كارايي انرژي به صورت تطبيقي ارزيابي نمايد و به اين سوال پاسخ دهد كه بين محله طراحي شده هفت‌حوض و بافت ارگانيك محله چيذر،كداميك از بهره‌وري انرژي مناسب‌تري برخوردار است. در مقاله، ابتدا رويكرد CAS تبيين و روش كاملا نوين IMM به عنوان مدل كاربردي اين نوشتار معرفي شده است. سپس دو محله مذكور، مورد ارزيابي تطبيقي قرار گرفته‌اند. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد محله چيذر در شاخص‌هاي همپيوندي و دسترسي از لحاظ كمي در وضعيت نامناسبي قرار داشته و نيازمند اصلاحات اساسي مي‌باشد و در شاخصهاي تخلخل، مجاورت نيز ضعيف‌تر است. در نتيجه، به صورت كلي، محله هفت‌حوض از بهره‌وري انرژي مناسب‌تري برخوردار است.