تاثير معنويت درماني در بهبود علائم اعتياد به اينترنت و ارتقاي كيفيت زندگي دانشجويان

زمينه و هدف: معنويت درماني به معناي كاربست باورهاي فرهنگي مذهبي افراد در فرآيند روان درماني و درنظرگرفتن بعد متعالي درمانجويان مي‫باشد كه آنها را به سوي منبع متعالي هدايت مي‫كند. اهميت معنويت در زندگي انسان‫ها، در چند دهه گذشته به طور فزاينده اي مورد توجه روان درمانگران و متخصصان سلامت روان قرار گرفته است. پژوهش حاضر به منظور تعيين تاثير معنويت درماني در بهبود علائم اعتياد به اينترنت و ارتقاي كيفيت زندگي دانشجويان انجام پذيرفت. روش كار: اين مطالعه از نوع نيمه آزمايشي (پيش آزمون پس آزمون چندگروهي) بود. جامعه آماري تحقيق شامل كليه دانشجويان داراي اعتياد به اينترنت شاغل به تحصيل در دانشكده هاي دانشگاه علوم پزشـــكي اردبيل در سال‫تحصيلي 98 1397 بوده و نمونه گيري به صورت در دسترس (30 نفر) انجام گرفت. نمونه ها در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. داده ها با استفاده از مقياس اعتياد به اينترنت و كيفيت زندگي در مرحله پيش آزمون و پس آزمون از گروه ها در نرم افزار spss21 جمع آوري گرديد و به روش آماري كواريانس مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج آزمون تحليل كوواريانس يك طرفه (آنكووا) نشان داد كه اندازه گيري‫هاي نمره كيفيت زندگي و اعتياد به اينترنت در دو گروه پيش و پس آزمون تفاوت معناداري با هم داشتند (0/001 p). تحليل مانكووا (با كنترل نمره‫هاي پيش آزمون) نشان داد برنامه معنويت درماني در مرحله پس آزمون بر ميانگين متغيرهاي كيفيت زندگي و اعتياد به اينترنت معني‫دار بوده است. نتيجه گيري: بر اساس نتايج به نظر مي‫رسد كه معنويت درماني در كاهش علائم اعتياد به اينترنت و افزايش كيفيت زندگي دانشجويان تاثير دارند. بنابراين پيشنهاد مي شود روان درمانگران در كنار ديگر اقدامات رواني و اجتماعي از اين شيوه درماني در سراسر كشور براي افزايش تاب آوري و به تبع آن كنترل علائم اعتياد به اينترنت و ارتقاء كيفيت زندگي مراجعان استفاده كنند.